Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te definiëren in een positieve energetische ervaring ten opzichte van de man als partner (x) die vroeg naar werk gaat, waarbij alles ‘in orde’ is en ik vervolgens de dag alleen heb, waarna de man weer thuis komt en alles nog steeds ‘in orde’ is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me volledig in paniek te ervaren als de man z’n baan verliest en dus niet meer vroeg naar werk gaat, alles niet ‘in orde’ is en de man tevens de hele dag thuis is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me te definiëren in een positieve energetische ervaring ten opzichte van mijn vader die altijd ‘vroeg naar werk ging’ vroeger.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me te definiëren in een negatieve energetische ervaring ten opzichte van mijn moeder die later opstond als iedereen (bijna) weg was en die niet ‘vroeg naar werk ging’ maar thuis bleef en de hele dag in huis was.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me te ergeren als mijn moeder opstond vlak voordat ik weg was op weg naar school, alsof ze het ‘onderonsje’ in de ochtend verstoorde.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mijn moeder buiten te sluiten in de ochtend door me af te sluiten voor iedere communicatie en interactie en zo snel mogelijk het huis uit te gaan.
Ik realiseer me dat mijn moeder gehumeurd was als ze opstond en hierin vrij ‘zwaar door het huis bewoog’ – iets wat ik bij mijn vader nooit gezien heb – en hierin vraag ik me af of ik dit zo gekopieerd heb van mijn moeder.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb gehumeurd gedrag te vertonen als ik opsta, echter de bijna geruisloosheid van beweging van mijn vader te zien in mezelf en zo lijkt het, een combinatie te hebben gemaakt van beide gedragingen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb de gehumeurd zijn als ‘slecht’ te definiëren en de geruisloosheid als ‘goed’ en zo, de personen bij wie ik dit waarneem, evenzo te definiëren als ‘goed/prettig’ (vader) en ‘slecht/onprettig’ (moeder).
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dus delen van/als mezelf als gekopieerd gedrag als goed/prettig en slecht/onprettig te definiëren en mezelf zo op te splitsen in goed en slecht.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te houden van de dynamiek van vroeg naar werk gaan en weer thuis komen later op de dag/in de avond.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb vroeg naar werk gaan en weer thuis komen als dynamiek te zien/ervaren, dus als beweging en de hele dag in huis blijven niet als beweging te zien.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb voor altijd bij mijn vader te willen zijn want die zorgt voor me.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me veilig te hebben gevoeld als x vroeg naar werk ging, alsof hij voor me zou zorgen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het ‘zorgen voor’ vooral te ervaren als een eventualiteit als het mis mocht gaan in de toekomst, want dan ‘zou hij wel voor me zorgen’.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dit ‘zorgen voor’ als liefde te definiëren en boosheid, paniek en verdriet te ervaren als deze ‘liefde’ niet aanwezig is en/of ik er niet langer in betrokken word.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb uit te halen naar de ander als die niet voor me zorgt/niet vroeg naar werk gaat en/of wel vroeg naar werk gaat maar niet langer in relatie tot mij staat en die ander van me weg te duwen en ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dat als hij wel vroeg naar werk gaat, die ander naar me toe te halen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb een ervaring te hebben van ‘moedeloos alleen zijn’.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb ‘alleen zijn’ gelijk te stellen aan ‘moedeloos’ en ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb als ik alleen ben zonder partner, mezelf als ‘moedeloos’ te ervaren.
Moedeloos:
Door teleurstelling het vertrouwen in het welslagen van iets verlorende hebben.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb teleurstelling te ervaren door en in het vertrouwen verloren te hebben in het welslagen van de relatie.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb vertrouwen te hebben gehad in het welslagen van de relatie en als dit niet ‘welslaagt’, teleurstelling te ervaren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken en geloven dat ik volledige invloed heb op dit welslagen en als het niet slaagt, te ervaren dat ik faal.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te ervaren dat ik vaal en dit vervolgens te projecteren op de situatie en de richting die ik hierin gegeven heb, in plaats van in te zien, realiseren en begrijpen dat ik er achteraf in ‘faal’ als het me ogenschijnlijk niet lukt om te stoppen met deelname in emotionele ervaringen die voortkomen uit emotionele hechtingen en behoeften buiten mij, gerelateerd aan de ander.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mijn vertrouwen in iets buiten mij te plaatsen in een relatie met x en hieraan gerelateerd mijn welbevinden te definiëren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb controle te hebben behouden over de relatie door volledige verantwoordelijkheid te nemen voor x, in en als de angst dat als ik dit niet doe, hij dit ook niet zelf doet en we dus niet samen kunnen/zullen zijn en ik mijn behoefte niet kan vervullen in en als met hem samen zijn.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb boos te zijn op x dat hij geen verantwoordelijkheid nam voor zichzelf hier in huis, terwijl ik die in handen had genomen, in plaats van in te zien, realiseren en begrijpen dat ik boos ben omdat ik niet effectief ben in het richting geven van mezelf binnen de emotionele ervaringen die opkomen gerelateerd aan de situatie.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb tegelijkertijd los te willen laten en vast te willen houden aan een mogelijkheid tot een nog samenkomen en mezelf zo in een polariteit vast te zetten in plaats van me zelf voort te bewegen door de polariteit van mogelijkheden te stoppen in mij en me te focussen op het benoemen en vergeven van de emotionele ervaringen, hechtingen en behoeften die opkomen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb jaloezie te ervaren op het voortbewegen van x die dit in mijn ogen zo gemakkelijk lijkt te doen in een nieuwe situatie zoals hij zegt, “hoofd op, vooruit kijken, niet achteruit”.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb enorme onmacht te ervaren in dit ‘hoofd op, vooruit kijken en niet achteruit’ en me hierin te hebben vastgehouden aan x die me in het verleden hielp vooruit te bewegen vanuit een situatie waarin ik vasthield/achteruit keek in een destijds verbroken relatie.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf vooruit te laten bewegen in en als de geest in een zelfdefinitie van in een relatie zijn.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me weg te voelen zinken zonder partnerrelatie.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken ‘hoe heeft het toch zo mis kunnen gaan’.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken en geloven dat het mis is gegaan in plaats van in te zien, realiseren en begrijpen dat er consequenties gewandeld worden in en als de mist, in en als de geest en dat het verloop niet zo zeer ‘mis’ gaat maar dat de relationele/emotionele afhankelijkheden verbroken worden wat voelt als een ‘mis gaan’ en als een ‘missen van’ en wat er ‘mis’ gaat is het feit dat ik mezelf nog niet effectief richting geef binnen de situatie nadat een relatie gestopt is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb angst te ervaren weg te zakken zonder partnerrelatie en zo voornamelijk weg te zakken in de ervaring van angst.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb weg te zakken in de ervaring van angst voor het wegzakken zonder partnerrelatie en dus, vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb weg te zakken in mijn ervaring van angst in en als de geest en niet zozeer in de fysieke situatie zelf.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb nog werkelijk te geloven dat ik weg zak zonder partnerrelatie, wat komt door geleefde ervaringen van mezelf in en als een wegzakken zonder partnerrelatie/na het beëindigen van een partnerrelatie.
Als en wanneer ik ervaar weg te zakken zonder partnerrelatie, dan stop ik, ik adem.
Ik realiseer me dat ik relationele verbindingen zoek in en als de geest en dat ik paniek ervaar vanuit herinneringen aan tijden dat ik wegzakte als een relatie stopte en dat ik dit punt niet effectief heb doorgewandeld en vergeven in en als mezelf.
Ik realiseer me dat ik boosheid naar mezelf ervaar doordat ik me heb laten afleiden van mijn zelfzekerheid in de stappen die ik in eerste instantie neem in zelfzekerheid, dit door angsten, emotionele ervaringen en gevoelsverleidingen in en als de geest.
Ik realiseer me – na het luisteren van een interview – dat het proces wandelen niet zozeer maakt dat ‘mijn leven anders zal zijn’ maar dat wat blijft, hetgeen/diegene is die ik ben in en als principe, in en als het leven dat ik wandel.
Ik realiseer me – met het lezen van een blog – dat mijn lichaam in een zombie-achtige staat is door de parasitaire persoonlijkheden in/als de geest die het lichaam pijnigen in onderwerping door emoties en gevoelens.
The Only Real Character on Earth is the Physical Body which is in a Zombie-Like State due to the Parasitic Mind Characters that Torture the Body INTO Submission through Emotion and Feelings. (Bernard Poolman)
Ik stel mezelf ten doel mezelf te ondersteunen in het losmaken van de emotionele en gevoelsaanhechtingen en behoeften in relatie tot x en ideeën over partnerrelaties, het samenleven en toekomstplannen en me hierin voort te bewegen in en als het spreken en leven van zelfvergeving en ik stel mezelf ten doel hier de tijd voor te nemen en van hieruit te zien wat het is dat ik werkelijk wil en wat de mogelijkheden zijn.
Ik stel mezelf ten doel te blijven staan in zelfzekerheid en de afleidingen, angsten en onzekerheden te benoemen en vergeven in en als mezelf en zo te zien of er een fysiek/praktisch aspect is dat ik over het hoofd zie vanwaar ik mezelf eventueel bijstuur in richting.
Ik stel mezelf ten doel zorg te dragen voor mezelf in dit patroon van wegzinken en mezelf hierin te ondersteunen in overweging van mijn geestbewustzijnssysteem zodat ik zowel mezelf hierin kan vergeven en langzaam aan bevrijden van de beklemmende ervaringen, zowel als een voortbewegen in de praktische dagelijkse bezigheden.
Ik stel mezelf ten doel een voorbeeld te nemen aan x en mijn hoofd op te houden en vooruit te kijken als ‘boven water’ oftewel, niet weg te zakken in emotionele ervaringen in en als de geest en hetgeen ik aan vasthoud in en als de geest, hier te halen in plaats van ‘achteruit te kijken en in de emotionele ervaringen te verdwijnen’ en de ervaringen zelf te vergeven en corrigeren vanwaar ik mezelf richting geef in en als het fysiek, in en als de realisatie dat ik nu geen dingen ‘zeker hoef te weten’ maar dat ik stap voor stap kan wandelen in zelfzekerheid in het moment en van hieruit richting geef aan/als mezelf en dat er van hieruit mogelijkheden openen of juist niet.
Ik stel mezelf ten doel me te focussen op wie ik ben in en als leven in ieder moment en niet vast te houden aan ideeën over de vorm van mijn leven.
Ik stel mezelf ten doel mezelf er alles aan te doen om mezelf financieel stabiel te houden en van hieruit de leefmogelijkheden te blijven onderzoeken binnen mijn eigen draagkracht en verantwoordelijkheden.
Ik stel mezelf ten doel mijn ‘humeur als ik opsta’ nader te onderzoeken in relatie tot gekopieerd gedrag.
Ik stel mezelf ten doel te stoppen met oordelen en definiëren van mezelf en/als een ander als humeurig als ‘slecht/onprettig’ en van geruisloos als ‘goed/prettig’ en in plaats hiervan te zien voor wat het is waar het vandaan komt, de energetische ervaringen te benoemen en vergeven en van hieruit te zien wat de correctie en oplossing is en hierin mezelf te ondersteunen en bij te stellen zodat en totdat ik de correctie als oplossing kan leven in en als het fysiek en het zo prettiger voor mezelf te maken in en als mijn fysieke aanwezigheid en van hieruit, prettiger voor een ander te zijn in mijn fysieke aanwezigheid.
——————————————————————————————————————
Proces van zelfverandering:
http://desteniiprocess.com/courses
www.lite.desteniiprocess.com GRATIS ONLINE CURSUS MET BUDDY (Ook in het Nederlands!)
Zelfeducatie free:
https://eqafe.com/free
www.desteni.org
De Kronieken van Jezus
Journey to Life – Reis naar Leven:
https://nl.gravatar.com/ingridschaefer1
7 jaar dagelijks schrijven – Dag 1 – Van ziel naar Leven
video: 2012: Nothingness – The 7 year process Birthing Self as Life
Ingrid’s Desteni Witness Blog
Facebook:
http://www.facebook.com/groups/journeytolife/
https://www.facebook.com/groups/326696524041028/
The Secret to Self-Realisation:
http://creationsjourneytolife.blogspot.com/2013/02/day-311-secret-to-self-realisation.html
Proces van wereldverandering:
http://bigpolitiek.blogspot.nl/
http://livingincome.me/wiki/The_Living_Income_Guaranteed_Proposal
Facebook:
https://www.facebook.com/BasisinkomenGegarandeerdDoorEqualLifeFoundation
Reis van ziel naar Leven 