Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb overweldigd te worden door mijn eigen emoties.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat ik een bepaalde grens niet mag overschrijden want dan word ik overweldigd door emoties.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te onderdrukken in het uitspreken van wat me dwars zit aangezien ik in dat uitspreken van wat me dwarszit ga huilen/overweldigd word door emoties wat ik niet wil.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb niet te willen gaan huilen waardoor ik mezelf onderdruk.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een hoofd vol met watten te hebben waarin geen enkele zelfvergeving omhoog komt.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb me fysiek ziek te voelen waardoor ik niet effectief kan werken.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf kwalijk te nemen dat ik niet effectief kan werken.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb niets te zien in deze wattenbollen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb me als ingehouden ervaar met het schrijven van de blogs hier.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb bang te zijn dat iedereen hier leest waar ik mee worstel en dat dit allemaal door hun hoofd gaat als ze me zien of spreken en hierin een plaatje van me creeren als dat waar ik mee ‘worstel’, in plaats van in te zien dat dit allemaal door mijn hoofd gaat en dat ik een plaatje van mezelf creeer als dat waar ik mee worstel.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het een ratjetoe van zelfvergevingen te vinden in dit blog zonder werkelijk tot een punt te komen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat ik tot een punt moet komen in het schrijven van een blog en/of zelfvergevingen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb minuten naar het scherm te staren zonder dat er een zelfvergeving opkomt of ook maar iets om te schrijven.
Ik stel mezelf ten doel te onderzoeken waardoor ik overweldigd word door emoties als verdriet/huilen door het uitschrijven, zelfvergeven en corrigeren van het bewuste, onbewuste en onderbewuste zodat ik uiteindelijk rechtstreeks in het verdriet kan zien als hoe en wat ik in mezelf heb toegestaan.
Als ik mezelf zie inhouden door gedachten over wat de ander van me zal denken, dan stop ik, ik adem. Ik realiseer me dat ik mijn eigen gedachten als oordelen op de ander projecteer als zijnde de gedachten van de ander, in plaats van direct te zien dat het mijn gedachten zijn als van de ander=de mind. Ik stop deze gedachten als projecties en breng mezelf hier in de adem. Datgene wat ik denk over mezelf als oordeel kan ik direct zelfvergeven of uitschrijven in een blog.
Ik stel mezelf ten doel om mezelf de tijd en ruimte te geven om door deze wattenbollentoestand heen te wandelen en hierin aardig te zijn voor mezelf. Als ik mezelf mezelf zie aanvallen/onderuit halen omdat ik vind dat ik eigenlijk meer/anders zou moeten doen dan ik doe, dan stop ik, ik adem. Ik zie wat ik graag anders zou willen aan/in mezelf, wat ik als startpunt kan gebruiken voor het uitschrijven van dit punt.
————————————————————————————————
Proces van zelfverandering:
www.desteniiprocess.com
Mogelijkheid tot wereldverandering met gelijke kansen voor ieder-een:
www.equalmoney.org
Proces van relatie naar agreement:
www.desteniiprocess.com/courses/relationships
Zelfeducatie waarin financiele ondersteuning voor een wereld in gelijkheid:
www.eqafe.com
Zelfeducatie free:
www.eqafe.com/free
www.desteni.net
Journey to Life:
7 jaar dagelijks schrijven
7 jaar dagelijks schrijven – Dag 1 – Van ziel naar Leven
http://www.facebook.com/groups/journeytolife/
video: 2012: Nothingness – The 7 year process Birthing Self as Life
Reis van ziel naar Leven 