gemiste kans | Reis van ziel naar Leven

Ik ervaar nog steeds een gemis van een vriend van vroeger waarin we deels als ‘vrienden’ doorgebracht hebben en een klein deel ervan geprobeerd hebben dit binnen een fysiek intieme relatie voort te zetten. Wat niet ‘gelukt’ is.

Ik heb hierin ervaringen in mezelf ‘verkeerd’ geïnterpreteerd waardoor ik de ‘relatie gestopt’ ben. Op een later tijdstip hebben we elkaar nog 2x ontmoet, de eerste keer hiervan heb ik om dezelfde misinterpretatie in mezelf dit punt niet opgepakt en in de tweede ontmoeting, durfde ik niet in te stappen, ik vertrouwde mezelf niet en als ik terugzie, zou ik het ook niet door hebben kunnen zetten en dat wilde ik niet nogmaals riskeren ten opzichte van deze jongen/man.

Nu zie ik pas of sinds een tijdje, dat we fysiek zeer comfortabel waren met elkaar, dat we in staat waren en zouden zijn om te communiceren met elkaar. Hetgeen ik verkeerd geïnterpreteerd heb was de ‘seksuele aantrekking’ waarbij het niet eens zo was dat ik hem niet aantrekkelijk vond. In het begin was ik gewoon ‘te jong’ en begreep ik sowieso niets van mezelf in relatie tot seks, hij was hierin verder ontwikkeld en ik schaamde me voor mijzelf hierin, ik wilde nog helemaal niet. Wat hij overigens accepteerde en waar hij me in ondersteunde (binnen zijn mogelijkheden). Ik was te oncomfortabel met mezelf hierin.

De laatste keer had ik dit zelf doorgewandeld, we waren inmiddels een jaar of 8 verder. De fysieke comfortability was er nog steeds, het plezier in elkaars aanwezigheid te zijn was er ook, voor mij zelfs meer dan voorheen. Wat ik destijds niet geuit heb. Ik heb het op een kaartje geschreven en nooit verstuurd. Inmiddels is hij al jaren getrouwd.

Ik droom nog af en toe over hem en de dag erna ervaar ik het fysieke, comfortabele samenzijn binnenin mezelf. En een gemis hiervan waarin ik dit gekoppeld heb aan hem.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb de aanwezigheid van deze jongen als vanzelfsprekend te hebben genomen in de tijd dat we heel veel samen waren (17-18 jaar) waarin ik wel ervaren maar niet werkelijk gezien heb dat we fysiek heel comfortabel waren met elkaar en waarin ik tevens het woord ‘vanzelfsprekend’ verkeerd geïnterpreteerd heb in plaats van te zien dat van en als zelf spreken alles is wat ik kan geven en ontvangen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het woord vanzelfsprekend verkeerd te interpreteren en hier een negatieve lading aan te hangen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb de ‘waarde’ van de steun en aanwezigheid van deze jongen te zien.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het fysiek comfortabel aanwezig zijn met elkaar te zien als ‘niet genoeg’ door het ontbreken van een ervaring van een ‘vonk’ in bijvoorbeeld een zoen terwijl we in een later stadium heel goed tot elkaar hadden kunnen komen als ik meer duidelijkheid had over mezelf hierin.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te zoeken naar een ‘vonk’ en te denken dat er een ‘vonk’ nodig is en dat die echt is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me te laten leiden door gedachten en aannames over – en ervaringen van een ‘vonk’.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb in de war te zijn geraakt door mijn seksualiteit en het ‘nog niet aan toe zijn hierin’ en daarom een relatie te verbreken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb mezelf te uiten op het moment dat ik wel comfortabel was met mezelf in seksualiteit en er een moment was in ons leven waarin we opnieuw tot elkaar kwamen, maar in en als de angst als herinnering van het destijds ‘uitblijven van een soort van vonk’ als we bijvoorbeeld zoenden, niet aan te durven geven dat ik het werkelijk heel prettig vond om met hem te zijn, in en als een angst voor mezelf dat ik me opnieuw terug zou trekken door het uitblijven van de ervaring van deze ‘vonk’ en door dit niet uiten weet ik niet wat het gevolg hiervan geweest zou zijn waardoor het in mijn herinnering aanwezig blijft als ‘gemiste kans’.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb in mijn herinnering een gemiste kans te bewaren door het onthouden van een expressie van en als mezelf, in en als een angst dat ik niet zou kunnen opstaan in en als deze expressie en dus, niet zeker van mezelf hierin het te brengen in en als zelfexpressie.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb herinneringen te bewaren in en als de geest door het onthouden van een expressie in en als mezelf als een onthouden van een kans als mogelijkheid om mezelf te zien in en als deze expressie zodat ik mezelf hierin gelijk kan maken en in op kan staan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb spijt te ervaren van het onthouden van deze expressie in en als mezelf naar deze jongen/man toe.

Ik realiseer me dat ik te weinig inzicht had in mezelf en hierdoor niet kon staan voor en als mezelf in relatie tot deze jongeman en in relatie tot mijn eigen seksualiteit en fysieke aanwezigheid.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb verdrietig te zijn van het gemis aan zoveel inzichten ten opzichte van relationele verbindingen en mogelijkheden hierin op jongere leeftijd.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf mijn eigen bewegingen ten aanzien van relaties, kwalijk te nemen en te zien als ‘gemiste kansen’ in plaats van in te zien, realiseren en begrijpen dat het een missen is van zelfinzicht welke ik toen niet voor handen had om te ontwikkelen zoals ik dat nu heb met behulp van het schrijven, zelfvergeven en zelfcorrigeren en de aanvullende informatie over hoe we als mens in elkaar zitten.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken en geloven dat er nooit meer zo’n kans komt en dat ik altijd moet ‘boeten’ voor de gemiste kansen in mijn leven als zijnde ‘het is mijn eigen schuld’.

Ik realiseer me dat het mijn verantwoordelijkheid is om mezelf te zien, vergeven en corrigeren in de punten van ongelijkheid in en als mezelf maar dat het niet ‘mijn schuld’ is aangezien ik simpelweg de juiste informatie en ondersteuning niet voor handen had om mezelf te ondersteunen hierin en ik hierin geen ‘steun van een ander’ kon ontvangen zolang ik mezelf niet begreep en kon ondersteunen en dus, ging ik weg, op zoek naar de juiste ‘informatie’ om me bij mezelf te brengen.

Ik stel mezelf ten doel mezelf te ondersteunen met de inzichten en het gereedschap die voorhanden zijn binnen Desteni en het Desteni I Process en mezelf hierin te stabiliseren zodat ik een steun ben en kan zijn voor anderen hierin die de punten wandelen, zo ook op jongere leeftijd zodat niet iedereen dezelfde ‘fouten’ hoeft te maken.

Ik stel mezelf ten doel een fysiek comfortabel aanwezig zijn met een ander als basis te zien waar vandaan werkelijk gekeken kan worden wat voor relatie hierin het beste tot expressie zal kunnen komen.

Ik stel mezelf ten doel mezelf werkelijk te vergeven voor het inhouden van expressie bij gebrek aan zelfexpressie in relatie tot een fysieke aanwezigheid en comfortability met deze jongen/man en te zien welke woorden hierin verborgen zijn die ik zelf in en als expressie kan brengen.

Ik stel mezelf ten doel het woord ‘vanzelfsprekend’ te herdefiniëren voor mezelf.

Ik stel mezelf ten doel de oordelen naar mezelf ten aanzien van misinterpretaties van het missen van een ervaring in mezelf in een voorbije relatie / in het verleden, te stoppen.

Ik stel mezelf ten doel te stoppen met het zoeken naar een ‘vonk’ en de gedachte aan – en ervaring van ‘een vonk’ los te laten.

Ik stel mezelf ten doel het punt waarop ik de zelfexpressie heb ingehouden ten aanzien van deze jongen/man, te gebruiken als een punt om verder te gaan en mezelf uit te drukken als en wanneer er zich een situatie voordoet waarin er een fysiek comfortabele aanwezigheid is met een ander.

Relationship support: With walking process out of the Mind, connecting more with your ‘real self/being’ – you become aware of connections with other people on a being-level, that is not an ‘energy’ – but a connection/experience on a being-physical level and will be at this stage within your process be able to distinguish between these types of connections and then emotional/feeling mind-relationship connections.
Such connections that manifest on a being-physical level are rare – but when it happens, can initially be overwhelming – because it is a sensation that you experience into the depths of your being and body. Another distinguishing factor here is that: such connections and the experience thereof on a being-physical level is constant – it does not waver. Whereas, with mind-connections on an emotional/feeling level: here the energy can waver and is dependent on how many thoughts, imaginations / projections you participate in within the Mind to keep the energy generated.
Usually – when meeting someone, you tend to immediately go into the mind, think about them, imagine/project a relationship/future, then comes the emotions and feelings which then creates the attraction / desire. So, being-connections happens in reverse: first establishing a foundation where you spend time with the person and get to know them, then the connection emerge and from there a relationship develops. But, even with this – the relationship that develops is NOT necessarily a ‘committed relationship’ – such being-physical connections that you experience with another may only be a relationship potential of being intimate in communication, or being natural in how you express yourself, OR it may develop into a ‘committed relationship’.
In the next post will continue explaining how to practically approach relationships, both when your mind tends to want to ‘jump’ into a relationship upon meeting a person only recently and when/as you become aware of a being-physical connection.

Relationship support (continued): We tend to, when meeting someone – and this for some would be very rare, that you experience an overwhelming connection with the individual as you get to know them better. Here we’re looking at a being-physical connection. In the beginning – there wouldn’t necessarily be any ‘out of the ordinary’ experience towards them, but as time passes, the more you spend time with them – this connection naturally emerge within you. Where, you don’t necessarily have any thoughts, projections and imaginations towards them – it’s a ‘naturally emerging connection’. This is very specific – in that, these types of connection that develop, WITHOUT (and this you have to assess self honestly) ANY thoughts/imagination pertaining to relationship/sex – is where two people connect on a ‘being level’.
Now, unfortunately – what the Mind tends to do is immediately interpreting these connections in the lines of relationship where: first there’s nothing, then the connection emerge and THEN you relate the connection to relationship/sex. What has to be understood with such being-physical connections is that the experience of the connection will still be interpreted by your Mind, because the experience can be quite overwhelming – your mind would immediately interpret the connection in the lines of a committed relationship / sex. This is where you’d want to assist and support yourself to: when/as such a connection with another person develops, to give yourself and also them, the space and the time to first get to know each other, to see (without any hope / expectations interfering, but unconditionally walking the process of getting to know each other day by day) – to see what develops / emerge. To essentially assess the POTENTIAL that exists within the relationship – to be able to assess what type of relationship would benefit both in such an instance. In this, you have to be self honest with yourself and so with regards to the relationship to determine whether the relationship will be merely where you’re comfortable with each other / intimate with each other in communication / interaction and/or whether it is something that can develop into a committed relationship.
We’ll continue more in the next post – also having a look at how current relationships can develop into being-physical connections and what the difference is between mind-energy relationships and being-physical relationships. (Sunette)

Gerelateerde blogs:

* Dag 207 – Richting geven aan een zelfzame, overweldigende ervaring met een man

* Dag 208 – Vervolg op dag 207, zelfvergevingen

* Taboo relationships