Dag 683 – Het leven van woorden: moed | Reis van ziel naar Leven

Dag 680 – Mijn woordenboek van levende woorden

Het woord Moed. Ik vind het een ‘vreemd’ woord als ik het benoem. Dat ervaar ik vaker, dat als ik een woord een aantal keer achter elkaar benoem voor mezelf, het hoe langer hoe vreemder wordt, alsof het de betekenis kwijt raakt of eigenlijk alsof ik de betekenis kwijtraak en staar naar een rijtje letters die ik neig niet meer te kunnen plaatsen.

Het woord klinkt als ‘moeten’. Alsof ik iets moet. Alsof ik moedig moet zijn en dit niet wil. Hierin bestaat moedig in mezelf gedefinieerd als een soort van heldendaad, alsof hemel en aarde bewogen moeten worden in plaats van in een ademtocht te veranderen zonder dat het direct in het oog valt maar als verandering in wie ik ben en hier vandaan in de uitkomst die zichtbaar zal worden. Moed. Moedig.

Wat is moedig? Bernard benoemde vaak dat het wandelen van de reis naar leven ‘moedig’ is omdat het nog nooit gedaan is en er weerstand zal worden ervaren, van binnen en van buiten. Dit heb ik niet direct als moedig ervaren maar meer iets als dat ik (en anderen) doe(n), als iets dat niet ‘im frage’ is als ik eenmaal zie dat dit het beste is.

Wat ik dan weer moedig vind zijn alle dieren bijvoorbeeld, de hele kleine kwetsbare dieren of ook de grotere, die zo open en kwetsbaar aanwezig zijn, die zich op vele vlakken niet kunnen verdedigen als ze zouden worden aangevallen, en toch doen ze wat ze ‘moeten doen’, of laten we zeggen wat nodig is dat gedaan wordt. Of de hele kleine plantjes met de subtiele bloempjes die zich volledig uitdrukken, zonder angst.

‘Moeten’ is dus eigenlijk datgene doen waarvan nodig is dat het gedaan wordt en hiervoor is ‘moed’ nodig. En wat ik dan als moedig zie is het (kwetsbare) leven in expressie, zonder angst.

Zijn we niet allen als levende wezens kwetsbaar? En is dit niet juist hetgeen waarin we voor onszelf en/als alles als leven dienen te zorgen, voor deze wezenlijkheid die leven is? Door verantwoordelijkheid te (leren) nemen en leven voor onszelf in alle aspecten? Zo binnen zo buiten.

Klank: oe, oef, moeilijk, moederig, moeder, moeke, moeten, mo(e)ven (wegwezen), beroerd, bemoeien en als ik naar de letters kijk zie ik: moe.

Energetische ervaring: negatief als zwaarte, alsof het een opgave is. Positief als ‘beeld’ in de geest van hoe ‘moed’ wordt neergezet in bijvoorbeeld tekenfilms als iets om te ‘bereiken’.

Woordenboekdefinitie: lef, durf, onverschrokkenheid, dapperheid

Ik kom ook tegen: gemoed, stemming, drift, verbolgenheid (Wolters)

Zelfvergevingen, zelfcorrecties en herdefinitie volgen.

Desteni I Process