Ik was afgelopen maandag op een bijscholing waar nieuwe inzichten gedeeld werden die naar voren komen vanuit onderzoeken in de invloed van de darmflora. Er werden een aantal factoren genoemd die voor mij opvielen vanuit herkenning en een ‘weten’ binnenin mij door ervaring met mijn eigen darmen en onderzoeksresultaten hierin en tevens als aanvulling hierop om tot een beter en zekerder begrip te komen binnenin mezelf. Ik beperk me hier tot een aantal aspecten in relatie tot het prikkelbare darmsyndroom (PDS).

Er wordt genoemd dat er een sterke onderlinge invloed is tussen het centraal zenuwstelsel, het zenuwstelsel van de darm en de darmflora. Ik vermoed dat iedereen die ervaring heeft met een prikkelbare darm, zelf ondervindt dat het centrale zenuwstelsel hier invloed op heeft. Het is alleen nooit zo duidelijk vanuit onderzoeken benoemd. Zowel de darmbeweging, pijngewaarwording, slijmproductie, doorlaatbaarheid van het darmslijmvlies als de samenstelling van de darmflora zelf worden negatief beïnvloed door de stressreactie. (De darmflora betreft het micro-biotische leven aan de binnenkant van de darm die hier een belangrijke functie vervullen ten aanzien van de fysieke balans). PDS-patiënten vertonen een (te) langdurige stressrespons als reactie op acute stress en het duidt op een verminderd vermogen om de stressrespons te beëindigen. Deze ‘verminderde’ stressrespons bestaat voordat de eerste klachten van PDS optreden en er is een toename van psychische klachten beschreven na het begin van de PDS-symptomen.

Stress kan de darmfunctie beïnvloeden (via de Nervus Vagus) terwijl de darmflora de stressrespons beinvloedt.

Dit laatste geeft duidelijk een tweerichtingsverkeer aan in de relatie tussen lichaam en geest en laat meer specifiek zien hoe deze gebieden elkaar beïnvloeden, wat niet eerder zo duidelijk benoemd is.

In testen (van de ontlasting) die ik zelf heb uitgevoerd in het verleden kwamen overeenkomstige waarden van de darmflora naar voren met een verminderde hoeveelheid van specifieke bacteriën die nu ook in het onderzoek naar voren komen. Tevens is dit een gegeven bij het ontvangen van flesvoeding (in plaats van borstvoeding dat een minder gunstige invloed heeft op de ontwikkeling van de darmflora. De geboorte via keizersnede of via de vagina is ook van invloed hierop. In dit blog houd ik het even bij mijn persoonlijke situatie waarin ik vaginaal geboren ben wat een gunstige invloed heeft op de darmflora.

Als ik dit terugbreng naar wat ik tegen kom in het wandelen van het Desteni I Process oftewel het bevrijden van mezelf van de gebondenheid aan en in het geestbewustzijnssysteem in gedachten, gevoelens, emoties, bemerk ik vanaf het begin dat ik moeite heb om mijn mezelf te stoppen als ik eenmaal in reactie ben, oftewel als ik me bevind in een stress-respons. In mijn optiek is dit een punt dat ik later oppak dan andere ondersteunende middelen die worden aangereikt zoals het schrijven, het zelfinzicht en het toepassen van zelfvergeving. Deze uitleg van PDS en de darmflora en het verminderde vermogen tot het beëindigen van de stressrespons geeft me hierin meer duidelijkheid in dat dit verminderde vermogen fysiek gemanifesteerd is, wat het lastiger maakt voor mezelf om mezelf hierin te stoppen. Een verminderd vermogen houdt niet in dat ik het niet kan leren. Het is wel om in overweging te nemen en dus een punt waarin ik met veel geduld met mezelf kan wandelen in dit patroon van tweerichtingsverkeer tussen stress, darmfunctie en darmflora.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf op de kop te zitten dat ik moeite heb met het stoppen van deelname in energetische ervaringen als reactie als stress-respons en dat ik hierin lang ‘door kan draaien’ waarin ik me niet langer in staat ervaar om te focussen op verantwoordelijkheden en fysieke taken.

Als en wanneer ik mezelf ‘op de kop zie zitten’ door mezelf te veroordelen en beschuldigen van een lang doordraaien in deelname in energetische ervaringen in en als de geest, dan stop ik, ik adem.

Ik realiseer me dat ik mezelf langer in een stress-respons in en als energetische ervaringen vasthoud dan nodig door deel te nemen in energetische aanvallen op mezelf in zelfoordeel en zelfbeschuldiging.

Ik realiseer me dat ik in mijn opvoeding geen ondersteuning ontvangen of gezien heb in een stoppen van deelname in energetische ervaringen en me juist bevestigd ervaar in en als een zelfoordeel door de woorden ‘jij doet altijd zo moeilijk’, waarin ik me tevens realiseer dat dit heeft plaatsgevonden vanuit een onmacht en niet weten hoe zelf en/of een kind te ondersteunen in het ervaren van reacties.

Ik stel mezelf ten doel te stoppen met het veroordelen en beschuldigen voor de duur van een doordraaien in deelname in energetische ervaringen binnenin en als mezelf.

Ik stel mezelf ten doel mezelf te ondersteunen in het stoppen met deelnemen in een stress-respons in een doordraaien in deelname in energetische ervaringen met behulp van de ademhaling en ik adem in als erkenning van de reactie – ik houd de adem vast als onderzoeken van de reactie – ik adem uit als loslaten/vergeven van de reactie en loslaten van de energie terug de aarde in – ik houd de adem vast waarin ik zie of ik effectief heb losgelaten.

Ik stel mezelf ten doel te leren vertrouwen op mijzelf aanwezig in en als de ademhaling in overeenstemming met mezelf als leven en zo langzaam aan het patroon van controle in en als de geest in een doordraaien in en als een zoeken naar een oplossing in overeenstemming met een ander buiten mij, los te laten.

Ik stel mezelf ten doel door te gaan met dit proces fysiek te ondersteunen met passende natuurlijke preparaten en behandelingen en mijn bevindingen te (blijven) delen in blogs en vlogs.

Disclaimer: dit blog bevat op geen enkele wijze een medisch advies en is gebaseerd op ondervindingen in het proces dat ik wandel in en met mijn eigen fysiek en geestbewustzijnssysteem, op weg van ziel naar Leven. Bij aanhoudende darmklachten raad ik aan een deskundige te raadplegen ter ondersteuning, begeleiding, diagnose en uitsluitsel van eventueel onvoorziene fysieke omstandigheden.

***

4 tellen inademen– en terwijl ik adem haal, de reactie onderken, en mijn volledig gewaarzijn breng tot tot het punt van reactie.

4 tellen vasthouden– en terwijl ik op dit punt van tijdloosheid ben, onderzoek en de reactie vaststel, beiden alsof het in het heden gebeurt, als ook alle herinneringen/ervaringen/gebeurtenissen welke de oorzaak/bron/origine aan mij laten zien van de reactie in het huidige moment.

4 tellen uitademen– en in dit, het loslaten van de reactie/de opgebouwde energetische ervaring, het door mij heen laten stromen, mij zelf vergevend in het moment: het teruggeven van de energie aan de Aarde.

4 tellen vasthouden– en terwijl ik op dit punt van tijdloosheid ben, de staat vaststellend van mijn geest en fysieke lichaam om te zien of er nog enige gedachten/energie ‘vast zit’ binnenin mij welke ik nog niet effectief heb losgelaten. Om dus dan de effectiviteit van mijn ademen/loslaten te evalueren en meten, en als ik niet in staat was om het punt te laten gaan, mijzelf te ondersteunen om door te gaan met ademen, en wanneer ik zie dat het niet vrijmaakt, dan mijzelf ondersteunend in schrijven, zelfvergeving, en zelfcorrigerende toepassing: welke ik uitschrijf terwijl ik nog steeds de 4 tellen ademhaling beoefen, totdat ik tot een punt van helderheid kom.

Wanneer het punt helder is– Ik stuur mijzelf om de gebeurtenis/situatie/interactie opnieuw uit te nodigen om mijn applicatie te testen, om er zo zeker van te zijn dat ik absoluut ben in mijn zelfcorrectie, sturend in mijn stand, en in GEEN GEVAL gestuurd door een energetische ervaring.

Uit: