demonische bezetenheid | Reis van ziel naar Leven

De Eqafe serie Demons in the Afterlife heeft me ondersteund om mijn vroegere angsten voor ‘demonen’ te onderzoeken en degene die in de interviews spreekt, Mykey, is er één waar ik graag naar luister (en velen met mij). Ik ervaar alsof ik diep van binnen aangeraakt wordt, wat betekent dat er iets in mij geraakt of geopend wordt waarvan ik me heb afgescheiden in en als mezelf.

In mijn jeugd, zes jaar oud, ben ik via en met een vriendinnetje ‘geesten’ gaan oproepen en dit werkte, in zoverre dat er werkelijk beweging was in het glas en er antwoorden kwamen op vragen. Tevens kwam een eenvoudige ja-nee vraag over het winnen van een korfbalwedstrijd niet uit, wat dan direct de antwoorden in twijfel trekt. Ik heb dit korte tijd gedaan, met een vriendinnetje en een paar keer alleen waarbij het vriendinnetje een aantal ‘regels’ aanhield en zo is er eigenlijk nooit iets vervelends gebeurd. Wel zijn er in die tijd verhalen de ronde gegaan over mensen die ‘bezeten’ werden en met een ‘demon’ in zich, bijvoorbeeld van de trap vielen. Dit is iets waarvoor ik gedurende een groot deel van mijn leven angst heb ervaren en ik heb me verder afzijdig gehouden van praktijken zoals glaasje draaien en andere spelletjes met ‘onzichtbare krachten’. Van tijd tot tijd was ik erg bang in het donker als ik alleen thuis was en er waren ook tijden dat ik er niet aan dacht. Later toen ik ‘op mezelf’ woonde was er af en toe de angst en op een gegeven moment kwam er een soort van ‘vertrouwen’ dat als er iets zou moeten gebeuren, dit al wel gebeurd zou zijn en dat was niet zo en zo begon ik het wat meer los te laten. Toch herinner ik het me als een gegeven wat mijn hele leven ‘bij me’ is geweest. Ik heb het als kind nooit gedeeld met bijvoorbeeld mijn ouders en heb vanaf jonge leeftijd deze onduidelijkheden binnenin mijzelf bewaard en zo ook de angst. Op latere leeftijd heb ik hier wel e.e.a. in onderzocht maar tot aan mijn participatie binnen Desteni, geen werkelijke, volledige duidelijkheid in gevonden.

Sinds de opening van het portaal in 2004 is er veel veranderd en is de gehele demonenwereld ‘gestopt’ in en als het proces van zelfvergeving en Mykey wandelt hierin als voorbeeld in de interviews. Het feit dat het niet meer bestaat als zodanig haalt voor mij deze angst weg als ‘angst voor het onzichtbare’. Deze angst bestond er ook aangezien ik er geen ‘vat’ op had, ik had geen idee wat ik zou moeten doen als er bijvoorbeeld een verschijning geweest zou zijn. Dit ‘geen idee’ hebben maakte dat ik me er afzijdig van heb gehouden, wat heel praktisch is aangezien iets opzoeken en uitlokken van de voor mij onzichtbare wereld die destijds bestond, waarin ik mezelf geen richting kon geven en er niemand was die hierin helderheid kon geven, dat is geen goed idee zogezegd. Ik heb me hierin min of meer ‘afgesloten’ voor ‘hemelse verbindingen’ buiten mij wat me tegelijkertijd in een proces van introspectie heeft gebracht vanaf jonge leeftijd. Het heeft echter ook voor angst, want onbegrip gezorgd in mezelf aangezien ik geen volledig zicht had op hoe dit bestaan in elkaar steekt en ik alleen en voornamelijk binnen de structuren van het geestbewustzijnsysteem kon zien en bewegen.

Het leren kennen van deze wereld, van Mykey als vroegere ‘demon’ werkt hierin ‘helend’ en in de interviews wordt duidelijk hoe er een ogenschijnlijke scheiding was aangebracht in het ‘hemelse bestaan’ waarin de demonen feitelijk werden buitengesloten zonder enige ondersteuning om hen uit de traumatische ervaring te halen waarin ze waren blijven hangen in en als de geest bij overlijden en hierbinnen afhankelijk waren van mensen voor hun ‘energetische kracht’. Stel je eens voor hier zelf in te blijven zitten en te worden buitengesloten, wie zou zich niet ‘demonisch’ gaan gedragen oftewel, bezig op jacht naar ‘energetische ervaringen’. (Komt je bekend voor? Lijkt verdacht veel op hoe wij ons als mens gedragen!).

Luister naar de verhalen van Mykey en de helderheid en inzichten die hij heeft opgedaan binnen deze ‘buitengesloten’ hoedanigheid waarin er geen of weinig afleiding en verblinding was van de illusie van ‘Het Witte Licht’. Feitelijk zijn zij juist de eersten waar de weg tot heling, tot heelheid in het hemelse bestaan, mee begonnen is. De ‘laatsten’ zullen de ‘eersten’ zijn.

Wat er nu als ‘demonen’ bestaat op aarde, dat is de afgescheidenheid binnenin onszelf als gedachtenstructuren. Als er door bijvoorbeeld een zogenaamde ‘helderziende’ tegen je gezegd wordt dat je ‘demonen om je heen hebt’, dan weet je dat er gedachtenpatronen om je heen aanwezig zijn waarvan je je hebt afgescheiden en die een ‘eigen leven’ zijn gaan leiden als ‘losstaande’ gemanifesteerde structuren. De helderziende die spreekt over demonen als dat ze nu nog bestaan, die ziet niet werkelijk helder. Wie werkelijk helder ziet, zou zien dat er iets veranderd is sinds de opening van het portaal. Wie vasthoud aan het concept van demonen is bezig te zien in de geest, de mind en kijkt alleen binnen deze gemanifesteerde structuren zonder hieraan voorbij te zien in hoe het bestaan werkelijk in elkaar zit en hoe wij als mens werkelijk in elkaar steken. Het is niet volledig en hierdoor, niet kloppend en dus, kan er geen volledige helderheid gegeven worden en alleen als er volledige en heldere informatie wordt gedeeld, is men zelf in staat om volledig verantwoordelijkheid te nemen voor zelf als hoe we bestaan en hier vandaan, het bestaan op aarde als geheel.

Het ‘demonische’ als het ‘leven via energetische ervaringen’ – dus via emoties en gevoelens die voortkomen uit gedachten – dat is iets voor ieder voor zich om in en als zelf te stoppen, in te zien, zelf te vergeven en uiteindelijk te veranderen tot een leven in aanwezigheid in en als het fysiek, in eenheid en gelijkheid als (dus in overweging van) al het leven.

Voor veel meer en gedetailleerde informatie over demonische bezetenheid en ondersteuning hierin, zie:

Demonology (Engelstalig)