Voor context zie: Dag 398 – Wie ben ik aan het verdedigen?
Voor overzicht van de gehele serie:
Dag 469 – Wie ben ik aan het verdedigen? – Reactiedimensie-12 – Schaamte
Dag 482 – Wie ben ik aan het verdedigen? – Intern gesprek-1 – “hoe kun je dit nou doen?”
Dag 483 – Wie ben ik aan het verdedigen? – Intern gesprek-2 – “dit meen je niet”
Backchatdimensie (interne gesprekken):
hoe kun je dit nou doen?
dit meen je niet
dit kan niet waar zijn
ik ga weg
wat denkt die ander wel
ik snap niet dat die ander dit niet ziet
ik heb toch gelijk?
hier wil ik niet mee leven
schaam je je niet?
dit ga ik niet doen
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te participeren in een intern gesprek in de woorden ‘dit kan niet waar zijn’ ten gevolge van emoties die ik ervaar als reactie op de gedachte ‘Het is zo zelfonoprecht dat ik niet weet waar te beginnen’ welke wordt geactiveerd in mij door de woorden ‘ze neemt het persoonlijk’ in herhaling over mij geschreven en waarin ik deze gedachte die opkomt, geloof en gebruik ter controle in en als oordeel – als beoordeling van deze woorden.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb een situatie probeer te controleren door een gedachte die geactiveerd wordt en opkomt in mij, te geloven en in te zetten als oordeel – ter beoordeling van de woorden binnen een situatie en dus ook van de situatie waarin ik met emoties reageer op mijn eigen gedachte welke vervolgens een intern gesprek voortbrengt als in de woorden ‘dit kan niet waar zijn’.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb door deel te nemen in een oordeel als beoordeling van de situatie, de woorden ‘ze neemt het persoonlijk’ inderdaad persoonlijk te nemen door een karakter te activeren in en als geloof en participatie in de gedachte ‘Het is zo zelfonoprecht dat ik niet weet waar te beginnen’ en door reactie op mijn eigen gedachte en hierop aanvullend een activatie van een intern gesprek in de woorden ‘dit kan niet waar zijn’, het meer en meer persoonlijk te maken in en als interpretatie in en als een persoonlijkheid, waardoor ik niet meer in staat ben om te zien of de woorden ‘ze neemt het persoonlijk’ een projectie zijn van de ander of juist werkelijk over mij gaan en ik niet meer in staat ben om dit helder te verwoorden – het enige wat ik nog zeker weet en ervaar is alsof het over mij gaat doordat ik zelf deelneem in en als een gedachte als oordeel over deze woorden in herhaling over mij geschreven met hierop volgend reacties en interne gesprekken, eindigend in een staat van ongeloof als in de woorden ‘dit kan niet waar zijn’.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het te veroordelen als iemand woorden zegt of spreekt over mij zonder (in mijn ogen) zelf te zien of de woorden in en als startpunt, in eerste instantie over zelf gaan welke eventueel in mij gespiegeld zichtbaar worden.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb niet te begrijpen dat de woorden ‘ze neemt het persoonlijk’ alleen over mij geschreven worden aangezien we ons nog in persoonlijkheden bewegen en we dus juist bezig zijn met het inzien van wat en hoe we het persoonlijk maken in en als een spreken van woorden in en als het startpunt van een persoonlijkheid in en als de geest, zonder dat we zien dat we hierin participeren aangezien we het voornaamste persoonlijkheidssysteem – the main personality-system – in en als onszelf, niet direct zien in en als een geloof als ‘dit ben ik’ en we dus alleen in het inzien en doorheen zien van onze eigen geschreven woorden, kunnen zien wie we zijn in en als dit voornaamste persoonlijkheidssysteem.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me door de worden ‘ze neemt het persoonlijk’ in herhaling over mij geschreven, ongelijk benaderd te voelen alsof ik het persoonlijk neem en de ander hier buiten staat, terwijl de projectie in de woorden ansich als ‘ze neemt het persoonlijk’ juist duidt op een startpunt in en als participatie in een persoonlijkheid in en als de geest, welke hetgeen is waar ik op reageer als en wanneer dit niet wordt ingezien.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken dat een ander niet inziet dat die in een persoonlijkheid participeert als de woorden ‘ze neemt het persoonlijk’ in herhaling over mij geschreven worden en dus, vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te reageren met een ervaring van ‘ongelijk benaderd worden’ op mijn eigen gedachte dat de ander niet inziet zelf in een persoonlijkheid te participeren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken en geloven dat ik reageer op dat een ander iets niet inziet, in plaats van in te zien, realiseren en begrijpen dat ik reageer op het feit dat ik zelf iets niet inzie in en als een ‘ervaring’ als geloof dat de woorden van een ander over mij gaan en dat ik hierin ongelijk sta aan en als mezelf en me dus per direct ‘ongelijk benaderd voel’ wat ik vervolgens projecteer op de ander.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mijn ervaring van ‘ongelijk benaderd voelen’ te projecteren op een ander en hierin mezelf te verongelijken in en als participatie in projectie van een gedachte over een ander en hierop volgend reacties als gevoelens en emoties en weer hierop volgend interne gesprekken, waarin ik meer en meer energie genereer en mezelf meer en meer afscheid dus verongelijk als ongelijk maak aan en als mezelf.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te veroordelen als en dat een ander in een (voornaam) persoonlijkheidssysteem participeert en dus vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te veroordelen als en dat ik zelf in een (voornaam) persoonlijkheidssysteem participeer in en als het geloof en de aanname van ‘dit ben ik’ en in en als dit zelfoordeel, mezelf toe te staan te participeren in (een geloof in) gedachten, gevoelens, emoties en interne gesprekken, wederom in en als de instandhouding van mijn eigen voornaamste persoonlijkheidssysteem welke ik neig te projecteren op de ander.
Als en wanneer ik mezelf zie participeren in een intern gesprek in de woorden ‘dit kan niet waar zijn’ dan stop ik, ik adem.
Ik realiseer me dat ik al in het interne gesprek beland ben en dat er dus een gedachte en reactie aan vooraf is gegaan en dat ik dus kan onderzoeken wat het triggerpunt/activatiepunt is hiervan.
Ik realiseer me dat ik eerst mezelf dien door te stoppen met participeren in een intern gesprek als in de woorden ‘dit kan niet waar zijn’ voordat ik in staat ben om iets te onderzoeken en vergeven in en als mezelf.
Ik stel mezelf ten doel, mezelf te stoppen met participatie in een intern gesprek als in de woorden ‘dit kan niet waar zijn’ door een kleine fysieke beweging in en als mezelf te maken en mezelf hiermee uit het intern gesprek in en als de geest te halen, in en als de realisatie dat participatie in een intern gesprek me verder weg leidt van mezelf en door dit stoppen werkelijk te menen in en als de woorden ‘ik stop’.
Ik stel mezelf ten doel het verloop van het intern gesprek terug te brengen tot aan het activatiepunt waarin ik onderzoek in mezelf welke gedachte hier geactiveerd wordt en hierop volgend reacties als gevoelens en emoties welke leiden tot participatie in een intern gesprek als in de woorden ‘dit kan niet waar zijn’ waarin ik zelfverantwoordelijkheid neem voor activatie van en participatie in de gedachte, de reactie en het interne gesprek.
Ik stel mezelf ten doel in en als mezelf te zien, in en als activatie van de gedachte, reactie en het interne gesprek welke persoonlijkheid geactiveerd wordt en hierin te onderzoeken of dit het voornaamste persoonlijkheidssysteem betreft in en als een geloof als ‘dit ben ik’.
Ik stel mezelf ten doel de woorden van de ander over mij – al dan niet geprojecteerd, te onderzoeken in en als mezelf door te zien in het activatiepunt en de gedachte als oordeel en reacties en interne gesprekken hierop volgend binnenin mij, welke zullen leiden tot het inzien en deconstrueren van (het geloof in en de aanname van) dit voornaamste persoonlijkheidssysteem in en als een geloof hierin en aanname hiervan als ‘dit ben ik’.
Ik stel mezelf ten doel verantwoordelijkheid te nemen voor mijn projecties in en als gedachten over een ander en deze te onderzoeken in hoe deze over mezelf gaan en waar ik me heb afgescheiden van mezelf in en als een geloof in en aanname van deze gedachten, zodat en waarin ik mezelf ondersteun om mezelf richting te (leren) geven in communicatie met een ander.
Ik stel mezelf ten doel om nederig te zijn ten aanzien van het geestbewustzijnssysteem in en als een begrip hiervan in en als mezelf en hierin samen te werken met en als mezelf in plaats van mezelf tegen te werken, door eerst mijzelf te ondersteunen in het inzien, onderzoeken, deconstrueren, zelfvergeven en zelfcorrigeren van het voornaamste persoonlijkheidssysteem in en als mij – Self first – eerst Zelf want alleen dan kan ik helder zien en gelijk staan in en als het fysiek als leven.
Wordt vervolgd
(Afbeelding van een blog over het intern representatiesysteem – waarin zichtbaar is hoe we de ‘interne dialoog’ volledig geaccepteerd hebben als ‘eigenschap’ van onszelf als mens, zonder nog te overwegen wat we eigenlijk aan het doen zijn in een interne dialoog, in gesprek met onszelf in onze eigen gedachten en wat de gevolgen hiervan zijn).
————————————————————————————————————————————–
Mogelijkheid tot wereldverandering met gelijke kansen voor ieder-een:
Leefbaar Inkomen Gegarandeerd:
https://www.facebook.com/BasisinkomenGegarandeerdDoorEqualLifeFoundation
Equal Life Foundation:
https://www.facebook.com/EqualLifeFoundation
Proces van zelfverandering:
www.desteniiprocess.com
www.lite.desteniiprocess.com GRATIS ONLINE CURSUS MET BUDDY
Proces van relatie naar agreement:
www.desteniiprocess.com/courses/relationships
Zelfeducatie free:
www.eqafe.com/free
www.desteni.net
www.desteni.org
Journey to Life:
7 jaar dagelijks schrijven
7 jaar dagelijks schrijven – Dag 1 – Van ziel naar Leven
http://www.facebook.com/groups/journeytolife/
video: 2012: Nothingness – The 7 year process Birthing Self as Life
De Desteni Boodschap – Wat doen we ermee?:
https://ingridschaefer1.wordpress.com/2013/02/13/dag-235-de-desteni-boodschap-wat-doen-we-ermee/
Zelfvergeving als Toegift aan jeZelf:
https://ingridschaefer1.wordpress.com/2013/05/20/dag-299-zelfvergeving-als-toegift-aan-jezelf/
Reis van ziel naar Leven 