iets goed praten | Reis van ziel naar Leven

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb meer te maken van hetgeen ik waarneem binnenin mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb iets mooier te maken dan het is en mezelf hierin te verwijderen van mijn aanwezigheid in en als mijn fysiek en van de realiteit waarin ik leef.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb een verschuiving in het gebied van de zonnevlecht te bewerkstelligen door in en als de geest een subtiele vermeerdering te maken van hetgeen hier aanwezig is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het in en als de geest mooier te maken dan het is en er vervolgens aan vast te houden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het in en als de geest moeilijker te maken dan het is en er vervolgens tegenop te zien.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het in en als de geest erger te maken dan het is en er vervolgens angst voor te ervaren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het in en als de geest aannemelijker te maken dan het is en het vervolgens aan te nemen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb subtiel mezelf te verwijderen van mijn fysieke werkelijkheid en zo mezelf weg te houden bij mijn eigen gronding en stevigheid als aanwezigheid en standvastigheid in en als mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf vaag te maken door mezelf weg te houden.

Als en wanneer ik een subtiele verschuiving bemerk in het gebied van de zonnevlecht binnenin mezelf, dan stop ik, ik adem. Ik realiseer me dat ik weg beweeg en mezelf vermeerder in en als een ervaring in en als de geest, binnenin mezelf. Ik stel mezelf ten doel mezelf terug te brengen naar de aanwezigheid in en als mijn fysiek en de energetische vermeerdering als aanhangsel, als ervaring te vergeven en zo vrij te geven. Ik stel mezelf ten doel mezelf terug te brengen naar de standvastigheid van de realiteit en fysieke aanwezigheid en van hieruit te (leren) bewegen.

Ik stel mezelf ten doel mezelf richting te geven ten aanzien van hetgeen me afleidt door te ademen in de energetische ervaringen en mezelf duidelijk en gegrond uit te spreken zodra dit mogelijk is en als dit nog niet mogelijk is, mezelf de tijd te geven en de tijd te nemen hiervoor en tot dan stil te zijn en/of mee te delen dat ik erop terugkom.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb in en als een gevoel en ervaring alsof iets vanzelf gaat, een weerstand te creëren tegen hetgeen niet vanzelf gaat in en als een gevoel.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken en geloven dat ik daar moet wezen waar het zogenaamd makkelijk en vanzelf gaat, in plaats van in te zien, realiseren en begrijpen dat het gemak betekent dat het een programmering is in en als de geest als iets dat ik of heb meegekregen/gekopieerd of als iets dat ik mezelf al van vroeg af aan geleerd heb waardoor het eenvoudig lijkt/is geworden – eenvoudig als iets wat ik zonder weerstand oppak.

Ik realiseer me dat ik hiertoe niet of niet volledig in gewaarzijn besloten heb en dus, heb ik gemist en niet geleerd hoe iets te leven vanuit een beslissing vanuit mezelf, in en als overweging van alle aspecten als leven. Iets leren neemt altijd tijd en inspanning in, echter er hoeven geen vervelende ervaringen aan gekoppeld te worden – het is immers een fysiek leren of fysiek integreren – en als die vervelende ervaringen wel opkomen, dan weet ik dat ik me in een ervaring vanuit het verleden bevind die ik ergens aan iets fysieks gekoppeld heb wat opnieuw geactiveerd wordt. Hierin stel ik mezelf ten doel hetgeen geactiveerd wordt als ‘vervelende’ ervaring, te vergeven en los te koppelen van de fysieke bezigheid/aanwezigheid/situatie zodat ik mezelf, een ander en de situatie hierin kan zien zoals het is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb frustraties te hebben gebouwd om hetgeen ik in eerste instantie als meerwaarde gekoppeld heb in en als de geest waarin ik mezelf vervolgens belemmerd heb in en als fysieke aanwezigheid.

Als en wanneer ik mezelf zie deelnemen en/of neigen deel te nemen in een ervaring van frustratie, dan stop ik, ik adem. Ik realiseer me dat ik gefrustreerd reageer op een belemmering die ik zelf in eerste instantie als meerwaarde heb aangenomen. Ik realiseer me dat ik met frustratie niets oplos maar juist vastzet. Ik stel mezelf ten doel te stoppen met mezelf te frustreren en mezelf te vergeven voor hetgeen ik mezelf in belemmerd heb en voor de frustratie die ik hierop als reactie heb opgebouwd in en als mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te hebben belemmerd door gefrustreerd te reageren op een meerwaarde die ik in en als mezelf (in en als de geest) heb opgebouwd en dus vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb gefrustreerd te reageren op mezelf in en als de geest, in plaats van mezelf in en als de geest, in en als reactie als ondersteuning te gebruiken om te zien waar(van) ik me heb afgescheiden en vervolgens mezelf hierin te vergeven en zo verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf in de reactie/ervaring.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb excuses te verzinnen waarom ik die meerwaarde wilde bemachtigen, in plaats van direct te zien in hetgeen ik gedaan heb en van hieruit mezelf te vergeven en corrigeren zonder het ‘goed’ te praten in mezelf en het zo eigenlijk te proberen te ‘verminderen’ in en als mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te proberen om de meerwaarde die ik zelf heb opgebouwd, te verminderen met behulp van excuses.

Als en wanneer ik mezelf zie deelnemen in een excuus om te proberen om een meerwaarde als energetische ervaring in mezelf te verminderen/te proberen het ‘minder erg te maken’, dan stop ik, ik adem.

Ik realiseer me dat dit een patroon is dat ik gekopieerd heb tijdens de opvoeding waarin de gedetailleerde zaken werden afgedaan als niet belangrijk en niet van invloed en ook al ervoer ik dat dit niet klopte, ik heb het wel degelijk gekopieerd en er zelf(s) frustratie omheen gebouwd. Ik stel mezelf ten doel te stoppen met het verzinnen van excuses om iets minder erg te doen lijken en in plaats hiervan mezelf direct te vergeven en van hieruit, corrigeren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te verwachten en/of hopen dat na een inzicht als realisatie, alles verder vanzelf zal gaan en als dit niet zo is, teleurstelling te ervaren binnenin mezelf en het op te geven.

Als en wanneer ik neig tot deelnemen in een verwachting en/of hoop dat na een inzicht alles vanzelf zal gaan, dan stop ik, ik adem. Ik realiseer me dat een inzicht hier is om geleefd te worden en te worden toegepast en onderdeel uitmaakt van een groot geheel dat in elkaar haakt. Ik stel mezelf ten doel te stoppen met deelname in verwachting en/of hoop en het inzicht toe te passen in de fysieke realiteit en in te passen in het gehele fysieke leven en door te gaan met het ontwarren van de in elkaar gehaakte geestbewustzijnsstructuren die ik al dan niet fysiek gemanifesteerd heb.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te verlangen naar een ervaring in een voorprogrammering en hetgeen dat niet voldoet aan deze ervaring, als minder te ervaren en hier vervolgens ook geen plezier in te kunnen hebben.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb hetgeen of diegene niet voldoet aan mijn ervaring in en als een voorprogrammering die ik als ‘ultiem’ heb bestempeld – wat zoveel betekent dat ik geen weerstand ervaar en dus volledige acceptatie – ‘de schuld’ te geven van het uitblijven van mijn ervaring van acceptatie en mezelf hierin te ontkrachten doordat ik mijn verantwoordelijkheid om er iets aan te veranderen wegleg in en als ‘de schuld’ bij een ander buiten mij.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het verlangen naar een voorprogrammering als slecht te ervaren, in plaats van hetgeen ik naar verlang hierin, te herdefiniëren en vervolgens te integreren als een fysieke expressie om te leven met en als hetgeen hier is.

Ik stel mezelf ten doel te stoppen met deelname in een verlangen naar een ervaring in een voorprogrammering als ervaring van volledige acceptatie. Ik stel mezelf ten doel adem voor adem, te omarmen wat hier is in en als mezelf met behulp van de toepassing van zelfvergeving en zo verantwoordelijkheid te nemen voor de ervaring als afscheiding binnenin mezelf, in en als zelfexpressie en vanuit hier te zien hoe dit te corrigeren en leven en uit te drukken als een expressie die het beste is voor al het leven en leven in overweging neemt en dit vervolgens toe te passen in fysieke realiteit en bij te stellen totdat de ervaringen van zowel verlangen als weerstand afnemen en verdwijnen als fysiek bewijs voor mezelf dat ik de afscheiding heb gestopt en vergeven binnenin mezelf oftewel heb opgelost, als oplossing voor het stoppen van hetgeen ik ervaar.

Ik stel mezelf ten doel om vrede te maken met de weerstand die ik ervaar.

(Deze geschreven zelfvergevingen heb ik gedurende de dag aangevuld en afgewisseld met het in klank brengen/uitspreken van zelfvergevingen)

DAY 8: How do we Create/Manifest ‘Who we Are’?