Dag 612 – Niet meer ervan maken dan het is

Day 481: Energy and Illusion – Part 1

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb meer te maken van hetgeen ik waarneem binnenin mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb iets mooier te maken dan het is en mezelf hierin te verwijderen van mijn aanwezigheid in en als mijn fysiek en van de realiteit waarin ik leef.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb een verschuiving in het gebied van de zonnevlecht te bewerkstelligen door in en als de geest een subtiele vermeerdering te maken van hetgeen hier aanwezig is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het in en als de geest mooier te maken dan het is en er vervolgens aan vast te houden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het in en als de geest moeilijker te maken dan het is en er vervolgens tegenop te zien.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het in en als de geest erger te maken dan het is en er vervolgens angst voor te ervaren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het in en als de geest aannemelijker te maken dan het is en het vervolgens aan te nemen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb subtiel mezelf te verwijderen van mijn fysieke werkelijkheid en zo mezelf weg te houden bij mijn eigen gronding en stevigheid als aanwezigheid en standvastigheid in en als mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf vaag te maken door mezelf weg te houden.

Als en wanneer ik een subtiele verschuiving bemerk in het gebied van de zonnevlecht binnenin mezelf, dan stop ik, ik adem. Ik realiseer me dat ik weg beweeg en mezelf vermeerder in en als een ervaring in en als de geest, binnenin mezelf. Ik stel mezelf ten doel mezelf terug te brengen naar de aanwezigheid in en als mijn fysiek en de energetische vermeerdering als aanhangsel, als ervaring te vergeven en zo vrij te geven. Ik stel mezelf ten doel mezelf terug te brengen naar de standvastigheid van de realiteit en fysieke aanwezigheid en van hieruit te (leren) bewegen.

Ik stel mezelf ten doel mezelf richting te geven ten aanzien van hetgeen me afleidt door te ademen in de energetische ervaringen en mezelf duidelijk en gegrond uit te spreken zodra dit mogelijk is en als dit nog niet mogelijk is, mezelf de tijd te geven en de tijd te nemen hiervoor en tot dan stil te zijn en/of mee te delen dat ik erop terugkom.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb in en als een gevoel en ervaring alsof iets vanzelf gaat, een weerstand te creëren tegen hetgeen niet vanzelf gaat in en als een gevoel.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken en geloven dat ik daar moet wezen waar het zogenaamd makkelijk en vanzelf gaat, in plaats van in te zien, realiseren en begrijpen dat het gemak betekent dat het een programmering is in en als de geest als iets dat ik of heb meegekregen/gekopieerd of als iets dat ik mezelf al van vroeg af aan geleerd heb waardoor het eenvoudig lijkt/is geworden – eenvoudig als iets wat ik zonder weerstand oppak.

Ik realiseer me dat ik hiertoe niet of niet volledig in gewaarzijn besloten heb en dus, heb ik gemist en niet geleerd hoe iets te leven vanuit een beslissing vanuit mezelf, in en als overweging van alle aspecten als leven. Iets leren neemt altijd tijd en inspanning in, echter er hoeven geen vervelende ervaringen aan gekoppeld te worden – het is immers een fysiek leren of fysiek integreren – en als die vervelende ervaringen wel opkomen, dan weet ik dat ik me in een ervaring vanuit het verleden bevind die ik ergens aan iets fysieks gekoppeld heb wat opnieuw geactiveerd wordt. Hierin stel ik mezelf ten doel hetgeen geactiveerd wordt als ‘vervelende’ ervaring, te vergeven en los te koppelen van de fysieke bezigheid/aanwezigheid/situatie zodat ik mezelf, een ander en de situatie hierin kan zien zoals het is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb frustraties te hebben gebouwd om hetgeen ik in eerste instantie als meerwaarde gekoppeld heb in en als de geest waarin ik mezelf vervolgens belemmerd heb in en als fysieke aanwezigheid.

Als en wanneer ik mezelf zie deelnemen en/of neigen deel te nemen in een ervaring van frustratie, dan stop ik, ik adem. Ik realiseer me dat ik gefrustreerd reageer op een belemmering die ik zelf in eerste instantie als meerwaarde heb aangenomen. Ik realiseer me dat ik met frustratie niets oplos maar juist vastzet. Ik stel mezelf ten doel te stoppen met mezelf te frustreren en mezelf te vergeven voor hetgeen ik mezelf in belemmerd heb en voor de frustratie die ik hierop als reactie heb opgebouwd in en als mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te hebben belemmerd door gefrustreerd te reageren op een meerwaarde die ik in en als mezelf (in en als de geest) heb opgebouwd en dus vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb gefrustreerd te reageren op mezelf in en als de geest, in plaats van mezelf in en als de geest, in en als reactie als ondersteuning te gebruiken om te zien waar(van) ik me heb afgescheiden en vervolgens mezelf hierin te vergeven en zo verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf in de reactie/ervaring.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb excuses te verzinnen waarom ik die meerwaarde wilde bemachtigen, in plaats van direct te zien in hetgeen ik gedaan heb en van hieruit mezelf te vergeven en corrigeren zonder het ‘goed’ te praten in mezelf en het zo eigenlijk te proberen te ‘verminderen’ in en als mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te proberen om de meerwaarde die ik zelf heb opgebouwd, te verminderen met behulp van excuses.

Als en wanneer ik mezelf zie deelnemen in een excuus om te proberen om een meerwaarde als energetische ervaring in mezelf te verminderen/te proberen het ‘minder erg te maken’, dan stop ik, ik adem.

Ik realiseer me dat dit een patroon is dat ik gekopieerd heb tijdens de opvoeding waarin de gedetailleerde zaken werden afgedaan als niet belangrijk en niet van invloed en ook al ervoer ik dat dit niet klopte, ik heb het wel degelijk gekopieerd en er zelf(s) frustratie omheen gebouwd. Ik stel mezelf ten doel te stoppen met het verzinnen van excuses om iets minder erg te doen lijken en in plaats hiervan mezelf direct te vergeven en van hieruit, corrigeren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te verwachten en/of hopen dat na een inzicht als realisatie, alles verder vanzelf zal gaan en als dit niet zo is, teleurstelling te ervaren binnenin mezelf en het op te geven.

Als en wanneer ik neig tot deelnemen in een verwachting en/of hoop dat na een inzicht alles vanzelf zal gaan, dan stop ik, ik adem. Ik realiseer me dat een inzicht hier is om geleefd te worden en te worden toegepast en onderdeel uitmaakt van een groot geheel dat in elkaar haakt. Ik stel mezelf ten doel te stoppen met deelname in verwachting en/of hoop en het inzicht toe te passen in de fysieke realiteit en in te passen in het gehele fysieke leven en door te gaan met het ontwarren van de in elkaar gehaakte geestbewustzijnsstructuren die ik al dan niet fysiek gemanifesteerd heb.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te verlangen naar een ervaring in een voorprogrammering en hetgeen dat niet voldoet aan deze ervaring, als minder te ervaren en hier vervolgens ook geen plezier in te kunnen hebben.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb hetgeen of diegene niet voldoet aan mijn ervaring in en als een voorprogrammering die ik als ‘ultiem’ heb bestempeld – wat zoveel betekent dat ik geen weerstand ervaar en dus volledige acceptatie – ‘de schuld’ te geven van het uitblijven van mijn ervaring van acceptatie en mezelf hierin te ontkrachten doordat ik mijn verantwoordelijkheid om er iets aan te veranderen wegleg in en als ‘de schuld’ bij een ander buiten mij.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het verlangen naar een voorprogrammering als slecht te ervaren, in plaats van hetgeen ik naar verlang hierin, te herdefiniëren en vervolgens te integreren als een fysieke expressie om te leven met en als hetgeen hier is.

Ik stel mezelf ten doel te stoppen met deelname in een verlangen naar een ervaring in een voorprogrammering als ervaring van volledige acceptatie. Ik stel mezelf ten doel adem voor adem, te omarmen wat hier is in en als mezelf met behulp van de toepassing van zelfvergeving en zo verantwoordelijkheid te nemen voor de ervaring als afscheiding binnenin mezelf, in en als zelfexpressie en vanuit hier te zien hoe dit te corrigeren en leven en uit te drukken als een expressie die het beste is voor al het leven en leven in overweging neemt en dit vervolgens toe te passen in fysieke realiteit en bij te stellen totdat de ervaringen van zowel verlangen als weerstand afnemen en verdwijnen als fysiek bewijs voor mezelf dat ik de afscheiding heb gestopt en vergeven binnenin mezelf oftewel heb opgelost, als oplossing voor het stoppen van hetgeen ik ervaar.

Ik stel mezelf ten doel om vrede te maken met de weerstand die ik ervaar.

(Deze geschreven zelfvergevingen heb ik gedurende de dag aangevuld en afgewisseld met het in klank brengen/uitspreken van zelfvergevingen)

DAY 8: How do we Create/Manifest ‘Who we Are’?

 

What is the Dove’s perspective on peace?

 ——————————————————————————————————————-

Mogelijkheid tot wereldverandering met gelijke kansen voor ieder-een:
Leefbaar Inkomen Gegarandeerd:
https://www.facebook.com/BasisinkomenGegarandeerdDoorEqualLifeFoundation
Equal Life Foundation:
https://www.facebook.com/EqualLifeFoundation
Proces van zelfverandering:
www.desteniiprocess.com
www.lite.desteniiprocess.com  GRATIS ONLINE CURSUS MET BUDDY
Proces van relatie naar agreement:
www.desteniiprocess.com/courses/relationships
Zelfeducatie free:
www.eqafe.com/free
www.desteni.net
www.desteni.org
Journey to Life:
7 jaar dagelijks schrijven
7 jaar dagelijks schrijven – Dag 1 – Van ziel naar Leven
http://www.facebook.com/groups/journeytolife/
video: 2012: Nothingness – The 7 year process Birthing Self as Life
De Desteni Boodschap – Wat doen we ermee?:
https://ingridschaefer1.wordpress.com/2013/02/13/dag-235-de-desteni-boodschap-wat-doen-we-ermee/

Dag 567 – Me beter voelen, is dit nodig?

Ik zie mezelf regelmatig in gedachten gaan over anderen om mezelf beter te voelen. Het is ondersteunend om hierbij te weten dat de geest/de mind zo is geprogrammeerd, dat ik in en als de geest dingen zoek ter vergelijking zodat ik mezelf beter kan voelen en hierin energie kan genereren. Overigens houd ik mezelf hiermee direct ‘voor de gek’ aangezien hieronder een negatieve ervaring aanwezig is in vergelijking met iets of iemand buiten mezelf waardoor ik me slechter voel en van hieruit, zoek ik naar iets in vergelijking om me beter te voelen. Hiervoor ‘gebruik’ ik andere mensen in mezelf in en als de geest om negatieve gedachten over aan te maken, feitelijk om in mijn geest, de ander ‘af te kraken’ zogezegd en dus ‘neer te halen’. Dat is geen oplossing, de oplossing is om mezelf ‘neer te halen’, letterlijk, de geest uit, het fysiek in. In het fysiek bestaan geen vergelijkingen, het fysiek bestaat in en als gelijkheid.

Met kerst had ik het er met iemand uit de familie over dat ik niet begreep hoe een lichaam van 50 kilo evenveel voedingsstoffen nodig heeft dan iemand van 100 kilo. Althans, niet exact evenveel maar zeker niet ‘de helft’ zoals het gewicht zou doen vermoeden. Zij bracht naar voren – het familielid heeft biologie gestudeerd dus dat kwam goed van pas – dat er een formule is die dit verklaart. Hoe bij een heel klein organisme zoals bijvoorbeeld de muis, de stofwisseling veel sneller gaat dan bijvoorbeeld van een olifant en dat de muis in verhouding dus meer voeding tot zich neemt dan de olifant. Het lichaam van de muis moet namelijk nog steeds al de fysieke processen uitvoeren en deze hebben brandstof nodig om de fysieke energie hiervoor te produceren. Deze formule geeft een berekening aan waarin dit naar voren komt. Dat is de gelijkheid die in het fysiek bestaat. Het is geen berekening van 1 op 1, dus een olifant eet niet even zoveel meer dan de muis als zijn gewicht doet verwachten, dat zou een enorme hoeveelheid zijn. Het is een benadering in gezond verstand die in een formule te plaatsen is en via deze formule wordt de gelijkheid van de – uiterlijk zeer verschillende organismen – duidelijk in en als het fysiek.

Allometry – Wikipedia

Kleiber’s law – Wikipedia

Metabolic pdf

Ik zie nu dat ik gedachten ga produceren in en als de geest om me beter te voelen door de ander ‘te verminderen’ in en als mijn gedachten, dat ik dit doe als ik in eerste instantie iets heb aangenomen, iets geloofd heb in en als de geest, in ongelijkheid, ofwel aangeleerd in de opvoeding ofwel bewust aangenomen – beiden leiden tot hetzelfde doel ten behoeve van mezelf om me beter te voelen in en als de geest. Om deze aanname, dit geloof te blijven handhaven, moet ik op iets of iemand buiten mezelf blijven projecteren alsof het ‘de schuld’ van diegene is dat ik dit ooit heb aangenomen of geloofd heb en zo, in plaats van in te zien dat hetgeen ik heb aangenomen een fabel is, kan ik de ongelijkheid binnenin mezelf, ten aanzien van iets of iemand buiten mij, in stand houden en heb ik een bron van ongelijkheid, van conflict, van + en – binnenin mij waartussen ik heen en weer kan bewegen om energie te genereren binnenin mezelf. Dit is echter geen fysieke brandstof, dit heen en weer bewegen vindt plaats in en als de geest en hiervoor gebruik ik juist mijn eigen fysieke lichaam als brandstof om deze gedachten en hierop volgend, gevoelens en emoties te produceren, oftewel, ik brand mezelf, mijn eigen fysiek op.

De oplossing is dus om in mezelf te zien wat het is dat ik heb aangenomen, waarom ik dit heb aangenomen, wat voor energie dit activeert en genereert in en als mezelf, of hier herinneringen aan verbonden zitten en bij wie of wat deze herinneringen geactiveerd worden en wat het dan is dat dit activeert. Op al deze bevindingen pas ik zelfvergevingen toe en van hieruit maak ik zelfcorrigerende uitspraken om mezelf een nieuw script te geven, deze keer in gelijkheid in en als het fysiek, welke ik vervolgens kan gaan leven en testen in mijn fysieke werkelijkheid om te zien of ik effectief ben geweest in dit proces en om bij te stellen waar ik nog vasthoud aan illusies.

We hebben nogal wat zaken aangenomen en geloofd in en als de geest, dit is hoe we grotendeels zijn opgegroeid en dit hebben we in detail opgenomen binnenin en als onszelf. Dus het is een heel proces om door te wandelen, specifiek, gedetailleerd, dag voor dag.

Het is niet nodig om mezelf beter of slechter te voelen dan iets of iemand buiten mij en het komt voort uit een onzekerheid binnenin mij. De onzekerheid die ontstaan en feitelijk bevestigd is door zoveel onwaarheden die ik heb aangenomen en geloofd, natuurlijk word ik daar onzeker van, het zou vreemd zijn als dit niet zo was. Ik kan er een valse zekerheid tegenover zetten, in en als het geloof van alles wat ik heb aangenomen, echter hieronder, diep verstopt bevind ik me dan nog steeds in onzekerheid over wie ik nu eigenlijk ben binnen al deze illusies en onwaarheden. Dat is geen leven.

Dus pas als ik de aannames binnenin mijzelf ontmantel, vergeef en corrigeer in en als mezelf, stel ik mezelf in staat om in zekerheid op te staan, dan ben ik zeker over wie ik ben in ieder moment, ten aanzien van al deze aannames, onafhankelijk van wie of wat er tegenover me staat, dan heb ik het niet meer nodig om valse zekerheden ten toon te spreiden en ook niet om in onzekerheid te blijven bestaan. Dan kan ik staan in wie ik ben in de formule van de fysieke gelijkheid die in al het leven aanwezig is. Als iedereen dit doet en gaat doen, zal de wereld er heel anders uitzien en is het niet meer nodig om een olifant ‘beter’ te vinden dan een muis of om een mens ‘meer waard’ te vinden dan een dier.

Desteni I Process Lite (met Nederlandse vertaling)

Heaven’s Journey to Life – Timeline

——————————————————————————————————————————————-

Mogelijkheid tot wereldverandering met gelijke kansen voor ieder-een:
Leefbaar Inkomen Gegarandeerd:
https://www.facebook.com/BasisinkomenGegarandeerdDoorEqualLifeFoundation
Equal Life Foundation:
https://www.facebook.com/EqualLifeFoundation
Proces van zelfverandering:
www.desteniiprocess.com
www.lite.desteniiprocess.com  GRATIS ONLINE CURSUS MET BUDDY
Proces van relatie naar agreement:
www.desteniiprocess.com/courses/relationships
Zelfeducatie free:
www.eqafe.com/free
www.desteni.net
www.desteni.org
Journey to Life:
7 jaar dagelijks schrijven
7 jaar dagelijks schrijven – Dag 1 – Van ziel naar Leven
http://www.facebook.com/groups/journeytolife/
video: 2012: Nothingness – The 7 year process Birthing Self as Life
De Desteni Boodschap – Wat doen we ermee?:
https://ingridschaefer1.wordpress.com/2013/02/13/dag-235-de-desteni-boodschap-wat-doen-we-ermee/
Zelfvergeving als Toegift aan jeZelf:
https://ingridschaefer1.wordpress.com/2013/05/20/dag-299-zelfvergeving-als-toegift-aan-jezelf/

Dag 506 – Kwaad spreken over een ander

Bij sommige mensen ervaar ik angst om iets rechtstreeks te communiceren. Dit hoopt zich op in mezelf, ook al communiceer ik wel het één en ander, via schrijven en spreken. Dit is echter niet geheel rechtstreeks maar meer in algemeenheden en dat komt dus niet altijd of geheel binnen. Ondertussen hoopt er zich een ervaring van onmacht in mij op en uiteindelijk komt dit eruit in een reactie met backchat tegen iemand anders, over die ander en over hetgeen ik niet duidelijk gecommuniceerd heb. Dit vind ik niet tof van mezelf en hier heb ik dan een behoorlijk zelfoordeel op. En tevens veroordeel ik ditzelfde gedrag in anderen aangezien zolang ik het veroordeel in mezelf, ik dit op anderen zal projecteren.

Waar begint de angst om iets rechtstreeks te zeggen tegen bepaalde mensen? Deze angst is dan een oordeel, dus een gedachte die ik heb over bepaalde mensen waardoor ik denk/geloof iets niet rechtstreeks te kunnen zeggen, waarin ik een reactie verwacht van die ander die ‘mij angst aanjaagt’. Het is hierin mijn eigen verwachting geprojecteerd op de ander, die mij angst aanjaagt. Dit wordt zichtbaar als ik het alsnog rechtstreeks bespreek en er geen enkele reactie komt van die ander, slechts een ‘okay’. Dit wil niet zeggen dat er geen weerstanden/reacties spelen bij en in de ander, echter dat is aan de ander om te onderzoeken. Aan mij is het om te onderzoeken wat er in mij triggert tot een direct vormen van een gedachte als oordeel dat ik iets ‘beter niet rechtstreeks kan zeggen tegen die ander, dat diegene dit niet wil horen’ en om te zien wat er hierbij in mij opkomt aan gedachten en reacties/ervaringen.

Welke ervaringen en gedachten spelen hier een rol?

Ervaring van minderderwaardigheid ten aanzien van de ander door zien dat een ander effectiever is dan ik in bepaalde zaken waaraan ik blijkbaar meer waarde heb gehecht.

Gedachte dat er toch niet geluisterd wordt waarin ik onverschilligheid en weerstand ervaar.

Kwaad spreken over een ander doordat ik boosheid ervaar en als hulpvraag, klampen aan een ander

Gedachte “ik mag er niet zijn” waarin ik verdriet en zelfafwijzing ervaar

Diegene waarover ik kwaad heb gesproken niet in de ogen durven kijken wat een ervaring van schaamte geeft

Ervaring van hypocrisie in en als mezelf

Zelfoordeel over hetgeen ik heb uitgesproken

Door elkaar lopen van hetgeen ik wel heb uitgesproken en hetgeen ik alleen in ‘interne gesprekken’ heb toegestaan in mezelf  welke een ervaring van paranoia, verwarring, angstigheid, achtervolgingswaan geeft

Ervaring van paranoia ten aanzien van de betrokkenen (dus tegen wie ik gesproken heb en over wie ik gesproken heb)  en hierin valse bescheidenheid, rationaliseren van het fenomeen ‘roddelen’, spreken via algemeenheden/eromheen draaien)

Het samentrekken of ‘crunchen’ van de spieren in mijn darmen iedere keer dat er een betrokkene is en/of dat ik hieraan denk door een onderdrukt zelfoordeel (zelfstraffing)

Ervaring van angst voor ‘bepaalde’ mensen en hierin iets niet rechtstreeks durven zeggen welke een ervaring van isolatie/terugtrekken, eenzaamheid, angst, afwijzing, me beter voelen, en ‘gelijk hebben’ geeft.

Zelfvergevingen op de bevindingen in mezelf:

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me minderwaardig te voelen dan een ander als ik zie dat diegene effectiever/sneller is dan ik in bepaalde zaken waar ik meerwaarde aan gehecht heb.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te verongelijken in het meer of minder waarde hechten aan snelheid en/of effectiviteit in en als de geest.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken en geloven dat die ander niet wil horen wat ik te zeggen heb en naar aanleiding van mijn eigen gedachte als oordeel over een ander, kwaad te gaan spreken over een ander en zo een heel mind-construct in werking te zetten in en als mezelf als zelfoordeel en paranoia in omgang met anderen te creëren welke ik fysiek manifesteer in mijn eigen lichaam als een samentrekken in mijn darmen en in mijn fysieke realiteit in omgang met of juist in het terughouden van omgang met andere mensen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb onverschilligheid te ervaren in en als de gedachte dat er toch niet geluisterd wordt naar wat ik te zeggen heb.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb iets in de ander als weerstand te ervaren om te horen wat ik wil zeggen en dit als reden (aan) te nemen om iets niet te zeggen zonder me direct te realiseren dat, als er al een weerstand is in de ander, wat natuurlijk goed mogelijk is, dit een weerstand in mij activeert als gedachte als dat die ander niet wil horen wat ik wil zeggen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb boosheid te ervaren en kwaad te gaan spreken over een ander naar aanleiding van mijn eigen gedachte dat er toch niet geluisterd wordt en dat die ander niet wil horen wat ik wil zeggen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken hulp nodig te hebben van een ander om iets rechtstreeks te kunnen bespreken en me zo vast te klampen aan een ander om te zeggen wat ik zelf niet rechtstreeks durf te zeggen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te willen dat een ander zegt wat ik niet rechtstreeks durf te zeggen, of dat er in ieder geval een ander bij is als we het bespreken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken en geloven dat als we met twee zijn, er toch niet geluisterd zal worden en ik het toch altijd zal verliezen in gesprek en hierin nog steeds niet gezegd en gehoord wordt wat ik wil zeggen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf niet duidelijk uit te spreken over iets wat voor mij zo duidelijk is en zo een gedachte als dat er niet geluisterd wordt in mijzelf te activeren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb niet te luisteren en vertrouwen op en als mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te klampen aan een ander, to ‘call on’ aan een ander in en als de geest in en als gedachten als controlemechanisme en zo mijn colon (dikke darm) te verkrampen ten gevolge van de emotionele ervaringen als reactie op de gedachten als controle als oordeel.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb oordelen in te zetten in een poging een ander in en als de geest te controleren en zo mijn eigen ervaring van onmacht te omzeilen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb verdriet te ervaren naar aanleiding van de gedachte in mij dat ik er toch niet mag zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb (een deel van) mezelf af te wijzen in en als de gedachte dat ik er toch niet mag zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me te schamen over het kwaad spreken over een ander en die ander niet meer in de ogen te durven kijken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me een hypocriet te voelen ten aanzien van de ander en/als mezelf over wie ik kwaad heb gesproken en ten aanzien van degene tegen wie ik kwaad heb gesproken over een ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken en geloven dat ik vergissingen en verkeerde aannames in onszelf als mensheid, niet mag benoemen, niet uit mag spreken en zo een ervaring te creëren in mezelf dat er toch niet geluisterd wordt, wat komt omdat ik niet rechtstreeks uitspreek wat ik zie gebeuren en waar vergeving en correctie nodig is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te veroordelen wat ik rechtstreeks zie gebeuren als vergissingen en verkeerde aannames als wat niet het beste is voor iedereen en door dit oordeel als gedachte, me niet uit te spreken, waar ik vervolgens boos om wordt in mezelf en dus een zelfoordeel op het niet uitspreken van wat ik zie, bovenop het oorspronkelijke oordeel te plaatsen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf en anderen te veroordelen om onze  vergissingen en verkeerde aannames met handelen in eigenbelang tot gevolg en hierin angst te creëren in en als mezelf ten aanzien van andere mensen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te verharden in mezelf naar mezelf en anderen toe en mezelf en anderen af te wijzen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb paranoia en verwarring in mezelf te creëren door gedachten als oordelen over anderen in mezelf toe te staan en/of deze uit te spreken en dus kwaad te spreken over een ander in plaats van die ander rechtstreeks aan te spreken, en hierin niet meer te weten wat ik nu heb uitgesproken en wat ik alleen gedacht heb.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken en geloven en ervaren alsof het minder erg is om alleen in gedachten kwaad over een ander te spreken en erger om daadwerkelijk kwaad over een ander uit te spreken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het kwaad spreken over een ander erg te vinden en te veroordelen en het kwaad spreken over een ander in gedachten, niet als zodanig te ervaren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb onverschillig te staan tegenover het kwaad spreken over een ander in gedachten en hierin te denken dat ‘dit geen kwaad kan’.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dus onverschillig te staan ten aanzien van mijn eigen gedachten in en als een geloof dat het niet zoveel uit maakt wat ik denk, zonder in te zien, realiseren en begrijpen dat ik hierin juist de angst manifesteer in mezelf voor andere mensen, in en als deze onuitgesproken gedachten als oordelen die een ervaring van angst geven om ontmaskerd te worden over wie ik ben in en als gedachten, in en als de geest.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken dat het geen kwaad kan om in gedachten kwaad te spreken over een ander in plaats van in te zien, realiseren en begrijpen dat dit kwaad spreken in gedachten juist maakt dat ik niet rechtstreeks en eenvoudig de situatie zal bespreken als een benoemen van de feiten als vergissingen en verkeerde aannames zonder oordeel.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb ervaring van achtervolgingswaan te creëren binnenin mezelf welke een achtervolging is door mijn eigen backchat/achterklap als interne gesprekken die ik zelf manifesteer naar aanleiding van emoties en gevoelens binnenin mij als reactie op mijn eigen gedachten.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te straffen en oordelen en hierin te crunchen en mijn spieren in mijn darmen samen te trekken en hierin het slijmvlies te irriteren op een bepaalde plek als herhalende irritatie door een herhalend patroon van gedachten en reacties naar bepaalde mensen toe.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te veroordelen als en dat ik niet rechtstreeks communiceer.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het niet rechtstreeks communiceren en ergens omheen draaien en in algemeenheden spreken af te wijzen en te veroordelen in mezelf en/als de ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het liefst te willen dat iemand rechtstreeks tegen mij spreekt en dit te veroordelen als dit niet zo gebeurt en er omheen gedraaid wordt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb zelf niet toe te passen wat ik graag zou willen dat een ander toepast naar mij toe.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te isoleren en terug te trekken door te denken dat een ander niet wil horen wat ik zeg en hierin oordelen aan te maken en vervolgens angst te ervaren dat deze oordelen ‘aan het licht’ komen en ikzelf veroordeeld zal worden zoals ik (me)zelf-oordeel.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me eenzaam te voelen als ik alleen met mensen ben waarvan ik denk dat ze niet naar me willen luisteren en dus, vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf in en als een ervaring van eenzaamheid te plaatsen door zelf gedachten aan te maken en deze vervolgens te projecteren op anderen die deze gedachte als herinnering in mij activeren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het kwaad spreken over anderen te rationaliseren en af te wijzen als ik dit een ander hoor doen en dit vervolgens probeer te stoppen door te zeggen dat we niet kwaad spreken over een ander zonder werkelijk gelijk te staan en in de situatie te zien wat er speelt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb bij voorbaat het ‘kwaad spreken over anderen’ af te wijzen en zo af te wijzen, te onderdrukken wat er speelt in de geest waardoor het juist onzichtbaar blijft en er dus geen zelfverandering zal (kunnen) plaatsvinden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb angst te ervaren als er kwaad wordt gesproken over een ander en dit te proberen te controleren door het te stoppen in een ander, in plaats van mijn eigen ervaringen als angsten als gedachten als oordelen te stoppen, in te zien, zelf te vergeven en zelf te corrigeren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb een ander te corrigeren in plaats van mezelf te corrigeren en in en als gelijkheid met een ander mee te zien.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me meer te voelen dan een ander in en als moraliteit als een ander kwaad spreekt over een ander wat feitelijk ter compensatie is van mijn eigen ervaring van minderwaardigheid als ‘minder effectief zijn’ in vergelijking met een ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf in en als de geest te proberen te compenseren voor een ervaring van minderwaardigheid naar een ervaring van meerderwaardigheid door kwaad te spreken over een ander, dan wel in het hoofd, dan wel in realiteit.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb me beter voor te doen dan ik ben in en als de geest.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken en geloven dat ik ‘toch gelijk heb’ dat we geen kwaad horen te spreken over een ander in plaats van gelijk te staan in en als mezelf in reactie op het kwaad spreken en te zien wat er nu eigenlijk besproken wordt als iets wat ingezien, vergeven en gecorrigeerd dient te worden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het ‘gij zult geen kwaad spreken over een ander’ als morele kwestie te gebruiken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb niet over zelfvergeving te durven spreken en dus het liefst maar het gehele gedrag probeer te stoppen wat feitelijk een controleren en onderdrukken wordt in en als de geest in en als moraliteit.

Ik realiseer me dat de gedachte dat er niet geluisterd wordt, voortkomt uit wat ik gezien heb als patroon tussen mijn ouders waarin mijn moeder niet gehoord werd en/of zichzelf niet effectief uitsprake en ik zelf mijn moeder ook niet wilde horen. Dit is voor een ander blog.

Wordt vervolgd.

Iedereen weet dit en toch blijft iedereen het doen, bewust of onbewust, met opzet of gerechtvaardigd in gedachten. Laten we onszelf leren kennen, vergeven en veranderen:

Desteni-I-Process-Lite

Desteni-I-Process-Pro

—————————————————————————————————————————————-

Mogelijkheid tot wereldverandering met gelijke kansen voor ieder-een:
Leefbaar Inkomen Gegarandeerd:
https://www.facebook.com/BasisinkomenGegarandeerdDoorEqualLifeFoundation
Equal Life Foundation:
https://www.facebook.com/EqualLifeFoundation
Proces van zelfverandering:
www.desteniiprocess.com
www.lite.desteniiprocess.com  GRATIS ONLINE CURSUS MET BUDDY
Proces van relatie naar agreement:
www.desteniiprocess.com/courses/relationships
Zelfeducatie free:
www.eqafe.com/free
www.desteni.net
www.desteni.org
Journey to Life:
7 jaar dagelijks schrijven
7 jaar dagelijks schrijven – Dag 1 – Van ziel naar Leven
http://www.facebook.com/groups/journeytolife/
video: 2012: Nothingness – The 7 year process Birthing Self as Life
De Desteni Boodschap – Wat doen we ermee?:
https://ingridschaefer1.wordpress.com/2013/02/13/dag-235-de-desteni-boodschap-wat-doen-we-ermee/
Zelfvergeving als Toegift aan jeZelf:
https://ingridschaefer1.wordpress.com/2013/05/20/dag-299-zelfvergeving-als-toegift-aan-jezelf/

 

 

 

 

 

 

Dag 408 – Jaloezie op het dier

Ik keek naar Witneus het konijn, ze zat hier in huis. Ik keek in haar ogen en naar haar fysieke expressie. En zag in een moment hoe ik als mens feitelijk jaloers ben op de aanwezigheid van het dier, en hierin vindt de directe aanleiding tot onderdrukking plaats. Zodat de ervaring van jaloezie niet gevoeld wordt en zodat ik het onvermogen niet ervaar – het onvermogen om hier te zijn, aanwezig, in en als het fysiek, tevreden, in eenheid met wat ik doe, in gelijkheid met wie ik ben in en als de omgeving. Als ik dit eenmaal zie, doe ik een stapje terug. Ik doe een stapje terug en benader het dier anders dan voorheen. Niet op een manier van ‘ik weet het wel’, maar rustig in mezelf in acceptatie van dit stapje terug, waarin het dier de ruimte heeft om hier te zijn zonder bedreiging van mijn alwetendheid. Ook hoef ik dan niet langer mezelf als mens af te wijzen, welke ik slechts doe ter bescherming van mezelf in mijn ervaring van minderwaardigheid ten opzichte van het dier of van het leven in het algemeen. En hoef ik dus geen ervaring van ‘meerwaarde‘ te creeren in mezelf waarin ik me probeer te ‘bewijzen’ en  welke ik probeer te behalen door het dier te onderdrukken in en met mijn alwetendheid. Ik weet het namelijk helemaal niet. Ik wil alleen maar hier zijn, maar dat lukt me niet zoals het dier. En dat frustreert me. Dus het dier moet boeten voor hetgeen ik niet voor elkaar krijg. Terwijl deze frustratie en boetedoening me alleen maar verder weghaalt bij het ‘hier aanwezig’ zijn aangezien ik meer en meer in de geest verdwijn en me afscheid in een ervaring van frustratie en hierop volgend in een handeling van boetedoening.

Breid een flits van deze realisatie van jaloezie binnenin zelf uit op wereldniveau en we zien hoe de dierenmishandeling tot stand is gekomen en in stand wordt gehouden in en als het bestaan van de mens als de geest, participerend in ‘alwetendheid’ in de geest, zelfs zonder het door te hebben. We zullen een stapje terug moeten doen – een hele grote stap terug. Wat niet werkelijk terug is, het is ‘terug’ in het fysiek welke de geest als ‘achteruitgang’ ervaart maar welke uiteindelijk de enige werkelijke stap vooruit zal zijn voor de mensheid en/als het fysieke leven op aarde. Erkennen wie we zijn/zijn geworden in en als de geest, in en als een geest bewustzijn systeem, waarin we continu het leven in onszelf onderdrukken, het fysiek onderdrukken en dus het dier als leven in/als het fysiek buiten onszelf (en ieder ander leven) onderdrukken en (laten) mishandelen. Als bewijs van de ‘almachtigheid van de geest’.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken en geloven dat ik me moet bewijzen in en als de geest, als zijnde een bewijs van dat ik toch wel ‘macht’ heb, terwijl ik me zo machteloos voel ten aanzien van mijn geest bewustzijn systeem als wie ik ben geworden, dus ten aanzien van mezelf, gevangen in een gesloten systeem, niet bij machte om hier aanwezig te zijn, een en gelijk in en als het fysiek, maar constant participeer in polariteit in en als conflict binnenin mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb het dier te onderdrukken in mijn alwetendheid in en als de geest, ter voorkoming van de de ervaring van jaloezie, onvrede en onmacht binnenin mezelf ten aanzien van wie ik ben (geworden).

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb jaloezie te ervaren naar het dier, in plaats van een stapje terug te doen, stil te worden van binnen, de ongelijkheid in en als mezelf te ervaren, zelf te vergeven, zelf te corrigeren, en hierin het dier de ruimte te geven als fysieke zelfexpressie in en als leven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb het dier werkelijk als voorbeeld te zien door een en gelijk te gaan staan in en als acceptatie van mijn bestaan in en als een geest bewustzijn systeem, want alleen als ik dit zie, realiseer, begrijp en accepteer, stel ik mezelf in staat om de afscheiding binnenin mezelf te stoppen en op deze manier, adem voor adem, mezelf te vergeven en corrigeren tot een levend wezen in en als het fysiek.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb voor het dier te willen zorgen en me hierin beter te voelen door het geven van deze zorg, in plaats van werkelijk nederig te zijn en te zien en geven wat het dier nodig heeft om te leven in een wereld die beheerst wordt door de waanzin van de mens in en als de geest in een toestand van overleving en om verantwoordelijkheid te nemen als mens in mijn mogelijkheden tot werkelijke zorg als wat het beste is voor mens, dier, plant, aarde en alles wat bestaat – Leven.

The Consciousness of the Tiger – Part 1

The Consciousness of the Tiger – Part 2

Leer jezelf kennen als wie we zijn geworden en doe een stapje terug in jezelf, op weg naar eenheid en gelijkheid in en als het fysieke leven:

Desteni-I-Process-Lite

———————————————————————————————————–

Mogelijkheid tot wereldverandering met gelijke kansen voor ieder-een:
Leefbaar Inkomen Gegarandeerd:
www.facebook.com/BasisinkomenGegarandeerdDoorEqualLifeFoundation
Equal Life Foundation:
https://www.facebook.com/EqualLifeFoundation
Proces van zelfverandering:
www.desteniiprocess.com
www.lite.desteniiprocess.com  GRATIS ONLINE CURSUS MET BUDDY
Proces van relatie naar agreement:
www.desteniiprocess.com/courses/relationships
Zelfeducatie free:
www.eqafe.com/free
www.desteni.net
www.desteni.org
Journey to Life:
7 jaar dagelijks schrijven
7 jaar dagelijks schrijven – Dag 1 – Van ziel naar Leven
http://www.facebook.com/groups/journeytolife/
video: 2012: Nothingness – The 7 year process Birthing Self as Life
De Desteni Boodschap – Wat doen we ermee?:
https://ingridschaefer1.wordpress.com/2013/02/13/dag-235-de-desteni-boodschap-wat-doen-we-ermee/
Zelfvergeving als Toegift aan jeZelf:
https://ingridschaefer1.wordpress.com/2013/05/20/dag-299-zelfvergeving-als-toegift-aan-jezelf/