juni 13, 2013 door vanZielnaarLeven

Dag 313 – Expressie en de Darm – Het Afweersysteem

De serie Expressie en de Darm begint bij Dag 232 – (inclusief Disclaimer)

Ik was gisteren en vannacht ziek zoals ik heel lang niet ziek ben geweest. Waarin het me vanochtend duidelijk werd dat het wellicht een griepvirus zal zijn. Wat ik tot aan gisteren zag was dat ik mezelf verzwakt heb met gedachten over het verleden en emotionele reacties in mezelf, welk punt ik gisteren beschreven heb. Na het inzien voelde ik fysiek een verandering, maar de symptomen verdwenen niet, namen juist toe. En ik heb ervaren wat een virus kan doen, en hoe machteloos ik tegenover het virus sta als die zich eenmaal genesteld heeft. En wat vertegenwoordigt een virus eigenlijk?

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb angst te ervaren in de nacht, voor het virus wat in mij woedde en hierin voor de dood, waar ik niets tegen kon doen behalve rusten.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te vertrouwen op mijn ‘afweersysteem’, aangezien ik zelden griep of zoiets heb, en hierin enigszins overmoedig te zijn geworden, in plaats van mezelf te bewegen in en als zelfvertrouwen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb enigszins overmoedig te zijn geworden ten aanzien van virus en bacterie, terwijl ik ook wist dat we hier voorzichtig mee moeten zijn, en dat Bernard dit ook genoemd heeft: wees voorzichtig met virus en bacterie.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf niet te vertrouwen en geen zelfvertrouwen te hebben ontwikkeld en in plaats hiervan te vertrouwen op mijn afweersysteem, en hierin het fysieke leven in mij en om mij heen stuk te maken ten behoeve van overleving van mezelf in de geest, om hier vervolgens emotioneel over te geraken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf emotioneel zo verzwakt te hebben door participatie in gedachten als controle, waarin ik vatbaar wordt voor een virus door gedachten als een virus toe te staan in mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb angst te ervaren voor mijn eigen geest bewustzijn systeem, hetgeen is wat me zo emotioneel maakt, welke ik vannacht heb ervaren als omsluitend en isolerend.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb angst te ervaren mezelf te isoleren in mijn eigen geest bewustzijn systeem en er niet meer uit te komen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te hebben terug getrokken uit mijn fysiek, om de fysieke pijn niet te voelen, waarin ik de overhand heb gegeven aan de geest, welke me angst aanjaagt in een ervaring hier niet tegenop te kunnen, zonder in te zien dat als ik me terugtrek uit het fysieke leven, ik niet in staat ben om ook maar iets te veranderen in en als mezelf, aangezien ik niet aanwezig ben, wat de angst in mij vergroot en het zelfvertrouwen vermindert en/of zelfs doet verdwijnen, aangezien ik zelf verdwenen ben, en ik ter overleving en verdediging, mijn afweersysteem als geest bewustzijn systeem zal en moet versterken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb angst te ervaren niet tegen mijn eigen geest bewustzijn systeem op te kunnen, welke ik zelf de overhand heb gegeven en versterkt heb door me terug te trekken uit mijn fysiek.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn afweersysteem zo te versterken dat ik mezelf uitput en doodvecht, in plaats van gelijk te gaan staan aan alles wat hier is, inclusief virus en bacterie.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een speciale reden te zoeken om voor te leven en hierin het fysiek te negeren en consumeren in en als rede in de geest, in plaats van hier te zijn en te doen wat fysiek gedaan dient te worden in een proces van schrijven, zelfvergeving, zelfcorrectie en het zorgen voor mijn fysieke leefomgeving, en hierin langzaamaan mezelf te zien en bewegen in eenheid en gelijkheid als leven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het leven moeilijk te maken in en als rede in de geest, door altijd op zoek te zijn naar iets speciaals als doel om voor te leven en na te jagen, als enige houvast in en als de geest om energetisch in leven te blijven.

Als ik mezelf zie zoeken naar een reden in de geest om voor te leven, dan stop ik, ik adem.

Ik realiseer me dat ik me in de geest bevind, anders zou ik niet zoeken, en dus is er iets in de geest waar ik weg van wil, op zoek naar iets buiten mij las reden om voor te leven.

Ik adem, ik breng mezelf hier in het fysiek, ik kijk in mezelf en ervaar in mij, wat maakt dat ik niet hier wil zijn.

Ik stel mezelf ten doel zelfvergevingen toe te passen op hetgeen ik zie in mij in de geest, wat maakt dat ik niet hier wil zijn.

Als ik mezelf in angst zie verkeren tegenover mijn eigen geest bewustzijn systeem als afweersysteem, dan stop ik, ik adem.

Ik realiseer me dat ik besta in en als afweer, in en als verzet, in en als angst voor eenheid en gelijkheid, en hierin weiger gelijk te gaan staan, wat me angst aanjaagt, angst dat ik mezelf doodvecht en isoleer in en als afweersysteem in en als de geest.

Ik stel mezelf ten doel ten doel te onderzoeken waar ik bang voor ben te verliezen als ik ga staan in eenheid en gelijkheid, en hierin mezelf mijn defensieve afwerende houding in en als afweersysteem, in en als de geest, eerst en alleen zelf te vergeven, voordat ik pogingen onderneem mezelf te veranderen als ik mezelf nog niet heb vergeven, aangezien ik hierin alleen maar opnieuw oordelen als weerstand in mezelf creeer.

Ik stel mezelf ten doel te onderzoeken aan welke Gedachte(n) ik vasthoud in en als controle in de geest.

——————————————————————————————————————————————–

Proces van zelfverandering:
www.desteniiprocess.com
www.lite.desteniiprocess.com GRATIS ONLINE CURSUS MET BUDDY
Mogelijkheid tot wereldverandering met gelijke kansen voor ieder-een:
www.equalmoney.org
Proces van relatie naar agreement:
www.desteniiprocess.com/courses/relationships
Zelfeducatie free:
www.eqafe.com/free
www.desteni.net
www.desteni.org
Journey to Life:
7 jaar dagelijks schrijven
7 jaar dagelijks schrijven – Dag 1 – Van ziel naar Leven
http://www.facebook.com/groups/journeytolife/
video: 2012: Nothingness – The 7 year process Birthing Self as Life
De Desteni Boodschap – Wat doen we ermee?:
https://ingridschaefer1.wordpress.com/2013/02/13/dag-235-de-desteni-boodschap-wat-doen-we-ermee/
Zelfvergeving als Toegift aan jeZelf:
https://ingridschaefer1.wordpress.com/2013/05/20/dag-299-zelfvergeving-als-toegift-aan-jezelf/

november 19, 2012 door vanZielnaarLeven

Dag 181 – Zelfvergevingen op relaties – 14 – opstaan in de ochtend/samen

(Voor Zelfvergevingen op relaties 1-12 zie onderstaande link – 13)

Dag 180 – Zelfvergevingen op relaties – 13 – angst voor elk gesprek

Als ik samenleef met iemand sta ik in de ochtend direct op, welke gemotiveerd wordt door het feit dat ik graag even alleen ben in de ochtend. Als ik langer blijf liggen is dit moment voorbij en dus sta ik op. Als ik alleen leef is deze motivatie er niet, en hierin zie ik mezelf steeds schuiven met de tijd van opstaan. Af en snoezen, even liggen, en uiteindelijk sta ik later op dan ik wil en is de tijd die ik eigenlijk had willen gebruiken voor een aantal praktische dingen alweer voorbij.

Gedachte samen:

Ik wil graag alleen opstaan dus dan moet ik nu opstaan anders is de ander zo al wakker.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te denken dat ik nu snel moet opstaan anders is de ander zo al wakker en staat die als eerste op.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te participeren in een gedachte als ik wakker word in de ochtend.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het opstaan van de ander te gebruiken als motivatie om zelf op te staan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb me beter te voelen dat de ander als ik eerder opsta dan die ander, en me slechter te voelen dan die ander als ik niet eerder opsta dan die ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een strijd/wedstrijd te maken van het opstaan in de ochtend en hieraan een gevoel van eigenwaarde te koppelen.

Emotie samen:

Verontwaardiging dat die ander er is en ik niet kan doen wat ik wil.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb me verontwaardigd te voelen dat die ander er is en ik niet kan doen wat ik wil.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb de ander de schuld te geven van niet langer kunnen slapen en te geloven dat ik me verontwaardigd voel door de aanwezigheid van de ander, in plaats van in te zien dat ik me verontwaardigd voel door mezelf die de ander de schuld geeft en hierin zelfverantwoording inruil voor zelfverontwaardiging, waarin ik mezelf ver-ont-waard-ig in plaats van mezelf te aarden en aard-ig voor mezelf te zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb door te draaien in zoeken van redenen en excuses waarom ik me verontwaardigd voel, in plaats van de ervaring van het gevoel van verontwaardiging direct te stoppen zodra het opkomt, en mezelf in/als bewustzijn hierin te stoppen en mezelf richting te geven in de praktische bezigheden in de ochtend, onafhankelijk van wat de ander doet.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb niet bij de ander te willen zijn en daarom verontwaardiging te ervaren en hierin te geloven dat ik misdeeld ben door de hele tijd bij de ander te moeten zijn, in plaats van in te zien dat het niet uit maakt bij wie ik ben, dat deze ervaring gebaseerd is op een herinnering van een ervaring waarin ik geloof afhankelijk te zijn van die ander en hierin de ander de schuld ben gaan geven van mijn afhankelijkheid, in plaats van in te zien dat ik mezelf afhankelijk maak van de ander door mijn zelfverantwoordelijkheid af te schuiven/te verschuiven naar de schuld geven aan een ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb niet te willen zien in mijn ervaring van verontwaardiging en misdeeld voelen, aangezien ik daarin zal zien dat ikzelf de oorzaak ben van deze ervaringen/gevoelens, en dus een fout/failure, faal, door de ander hierin de schuld te geven, welke ik niet wil inzien, dan zou mijn hele bestaan, welke ik heb voortgezet vanuit deze ervaring, in wankel gebracht worden en simpelweg niet blijven bestaan, aangezien het niet reeel is, en wat niet reeel is verdwijnt zodra het gelijk wordt aan de de irreeliteit ervan, en dus niet langer bestaat.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf afhankelijk te maken van een geloof in/als de mind/het bewustzijn, waarin het geloof het probleem is en niet de aanwezigheid van een ander.

Angst:

Angst dat de ander eerder opstaat dan ik.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb angst te ervaren dat de ander eerder opstaat dan ik.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb angst te koppelen aan het eerder opstaan van de ander dan ik, en hierin dus al op te staan in angst.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb angst te ervaren voor mijn eigen angst, gekoppeld aan het eerder opstaan van de ander, welke altijd aanwezig is, of de ander nu wel of niet eerder opstaat, aangezien het mijn eigen angst is waar ik mee opsta.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb met angst op te staan welke ik koppel aan het opstaan van een ander om de zelfverantwoordelijkheid hierin te verschuiven/af te schuiven/weg te leggen.

Angst voor mijn eigen backchat als die ander toch ook al opstaat.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb angst te ervaren voor mijn eigen backchat als de ander toch eerder opstaat dan ik, waarin ik mezelf beschuldig van het feit niet op tijd genoeg te zijn opgestaan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb haast te ervaren in het opstaan zodat ik even alleen ben in de ochtend.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb precies in te zien waarom ik graag even alleen ben in de ochtend.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb niet te willen dat een ander mij ziet in de ochtend.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf niet geprojecteerd te willen zien in de ochtend in mijn reacties op de ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn reacties op de ander te onderdrukken zodat ik en de ander die niet zien, waardoor ik mezelf onderdruk en me niet fysiek uit kan drukken/niet kan drukken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf in zelfinteresse niet wil zien, welke tot uiting komt in mijn backchat, en hierdoor liever alleen ben in de ochtend.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb mezelf mijn bestaan en bewegen in zelfinteresse te vergeven, waardoor ik mezelf vastzet in wrok en de beweging in mezelf stop, zodat ik zo min mogelijk de wrok ervaar die ik in mezelf heb opgeslagen en vasthoud.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb de wrok in mezelf vast te houden zodat ik niet hoef te veranderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb koppig vast te houden aan een geloof in de wrok in mezelf als zijnde wie ik ben, zodat ik niet hoef te veranderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb zo erg van mezelf te walgen (dus bang te zijn) dat ik geloof dat ik mezelf niet kan en niet mag vergeven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat het te erg is wat ik doe/gedaan heb in zelfinteresse, waardoor ik mezelf niet toesta te vergeven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb niet te weten hoe ik mezelf mijn totale zelfinteresse kan vergeven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb totaal geobsedeerd en hierin geabsorbeerd te zijn door mezelf in zelfinteresse in/als energie, waarin ik niemand en niets anders meer zie dan mezelf weerspiegeld in alles om me heen, niet eens realiserende dat ik het zelf ben die ik zie.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb me te schamen voor wie ik ben/ben geworden in zelfinteresse en het liefst mijn hoofd onder de dekens wil stoppen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb te ervaren hoe het is om werkelijk voor een ander als mezelf te zorgen en Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb werkelijk niet te weten hoe het voelt om werkelijk om een ander te geven als om mezelf, wat ik ook niet kan weten, aangezien ik alleen weet hoe het voelt om om mezelf te geven in energie in zelfinteresse, en hierin is geen ruimte voor een ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat ik veel te geven en te delen heb in een relatie, in plaats van in te zien dat ik geef en deel om mezelf goed/God te voelen en hiervoor de ander dus als platform gebruik.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb de ander te gebruiken/misbruiken als platform voor mijn zogenaamde delen in zelfinteresse, waarin ik zelf een hekel eraan heb als iemand dat bij mij doet, maar ik dit niet weet te benoemen aangezien iemand toch zichzelf deelt en dit ok schijnt te zijn in relaties.

Me myself and I

Variatie op een thema

Me, myself, myself and I
Just me, myself and I

Me, myself, myself and I
Just me, myself and I
Me, myself and I

Myself, myself
I, I, I, I, I

Jive Jones in 1999.

Fysieke manifestatie:

Verkramping en verstopping in mijn darmen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb fysiek verkramping en verstopping in mijn darmen te creeren ten gevolge van het koppig vasthouden aan mijn geloof in mijn eigen wrok jegens mezelf in zelfinteresse, waarin het koppig vasthouden wederom zelfinteresse is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf in zelfinteresse te verstoppen in mijn darmen, waardoor mijn darmen verstopt raakt en verkrampt raakt om het verstoppen in stand te houden/de uitlating tegen te houden met heel mijn bewustzijn, ziende dat ik hierin ook mezelf als Levensexpressie tegenhoud maar gelovend niet in staat te zijn dit te stoppen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat ik iets moet doen om mijn darmen in beweging te zetten, in plaats van in te zien dat ik iets moet stoppen, namelijk mijn relaties met mijn bewustzijn/mind en mijn fysieke mind, waarin ik mezelf als bewustzijn in stand houd.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb het gelijke met het gelijke te bestrijden en dus te stoppen om de verstopping te stoppen.

Zelfcorrecties:

Ik stel mezelf ten doel mijn relatie van schaamte die ik heb ontwikkeld rondom de verstopping in mijn fysiek, te stoppen.
Ik realiseer me dat ik hiermee een nieuwe laag creeer waarin ik het onmogelijk maak voor mezelf om te veranderen en mijn fysiek te veranderen.

Ik stel mezelf ten doel mijn relatie van overweldigd zijn die ik heb ontwikkeld rondom de verstopping in mijn fysiek, te stoppen.

Ik stel mezelf ten doel mijn relatie van slachtoffer voelen die ik heb ontwikkeld rondom de verstopping in mijn fysiek, te stoppen.

Ik stel mezelf ten doel mijn relatie van wrok die ik heb ontwikkeld rondom de verstopping in mijn fysiek, te stoppen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb twijfel te ervaren rondom het stoppen van de wrok die ik heb ontwikkeld rondom de verstopping in mijn fysiek, waarin ik niet weet hoe dit te stoppen/niet geloof dat ik dit kan stoppen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat ik de wrok die ik heb ontwikkeld rondom de verstopping in mijn fysiek, niet kan stoppen, welke ik keer op keer bevestig als ik spreek in zelfinteresse en hierin dus bevestig dat ik besta in zelfinteresse en dus de vergeving niet waard ben, in plaats van in te zien dat ik op deze manier het kringetje in stand houd en nergens start met stoppen van de zelfinteresse/geloof in de macht ervan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven in de macht van de zelfinteresse aangezien ik deze altijd geleefd heb en dus machtig heb gemaakt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat ik als zelfinteresse macht heb van mezelf, in plaats van in te zien dat ik als zelfinteresse macht heb gekregen door mijn eigen geloof hierin en het in dit geloof adem voor adem, dag in dag uit te voeden/machtig te maken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf als adem te gebruiken voor het machtig maken van mijn (geloof in) zelfinteresse, totdat het zo machtig is dat het op/als zichzelf/mijzelf bestaat en ik geloof er niet meer tegenop te kunnen, aangezien ik niet weet wat of wie ik er tegenover moet zetten, aangezien ik alleen mezelf ken in zelfinteresse.

Ik stel mezelf ten doel adem voor adem, mezelf in (geloof in) zelfinteresse te stoppen, opnieuw te vergeven als ik in zelfinteresse verval, opnieuw te stoppen, en zo door, totdat het gedaan is.

Ik stel mezelf ten doel de afscheiding in mezelf te stoppen door hetgeen ik om me heen zie door mijn eigen ogen en waarop ik reageer, te zien als weerspiegeling van een persoonlijkheid in/als mezelf, en hierin zelfverantwoordelijkheid te nemen voor mezelf als (reactie op) deze persoonlijkheid gecreeerd in zelfinteresse door zelfvergevingen en zelfcorrecties toe te passen.

Ter ondersteuning in het stoppen van de zelfinteresse:

Creation’s Journey to life

Heaven’s Journey to life

Earth’s Journey to life

Volgende keer:

Gedachte alleen:

Ik wil nog niet opstaan.

Ik doe mezelf tekort als ik gelijk opsta.

Gevoel:

Ik lig zo lekker; dit moet goed zijn, nog even liggen, het voelt zo lekker.

Emotie:

Kwaadheid/verontwaardiging dat ik moet opstaan terwijl ik zo lekker lig.