Ik zie in mezelf hoe ik er vanuit ben gegaan dat bijvoorbeeld mijn ouders mij financieel steunen (wat ze veel hebben gedaan en nog af en toe doen) en ondertussen bezie ik mezelf als minderwaardig doordat ik maar net of net niet voldoende geld ‘verdien’ om rond te komen en me hierin en hierom in eniger mate afhankelijk opstel van in dit geval mijn ouders.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb ervan uit te gaan dat mijn ouders mij financieel steunen en dat zij dat graag doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb er vanuit te gaan dat mijn ouders mij financieel zullen steunen en dat zij dit graag doen omdat ik toch hun dochter ben.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb er vanuit te gaan dat ‘graag doen’ en ‘dochter’ een eenheid vormen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb met twee maten te meten op die vierkante meter, waarin ik aan de ene kant gebruik wil maken van hun ‘loyaliteit jegens hun dochter’ en aan de ander kant gelijk wil staan dus niet in de rol als dochter.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb gelijk te gaan staan als mezelf jegens mijn ouders door mijn afhankelijkheid van geld en angst hierin om onvoldoende geld bij elkaar te krijgen om van te leven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf als minderwaardig te zien door deze ongelijke houding in en als afhankelijkheid binnenin mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb walging te ervaren (= angst = een gedachte = oordeel) binnenin mezelf ten opzichte van mezelf, in mijn tweeslachtigheid ten aanzien van mijn ouders in en als manipulatie in en als de geest gerelateerd aan geld.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf te laten leiden door de waarde van de geest van binnen als/door geld van buiten, in plaats van mezelf richting te geven in en als leven in gelijkheid en zelfwaardigheid.

Zelfcorrecties volgen

DAY 1: Who I Am as Money

Full the inequality of resource distribution within all bodies of existence

The Soul of Money – The Inequality of Resource Distribution within all Bodies of Existence

—————————————————————————————————————

Mogelijkheid tot wereldverandering met gelijke kansen voor ieder-een:
Leefbaar Inkomen Gegarandeerd:
www.facebook.com/BasisinkomenGegarandeerdDoorEqualLifeFoundation
Equal Life Foundation:
https://www.facebook.com/EqualLifeFoundation
Proces van zelfverandering:
www.desteniiprocess.com
www.lite.desteniiprocess.com GRATIS ONLINE CURSUS MET BUDDY
Proces van relatie naar agreement:
www.desteniiprocess.com/courses/relationships
Zelfeducatie free:
www.eqafe.com/free
www.desteni.net
www.desteni.org
Journey to Life:
7 jaar dagelijks schrijven
7 jaar dagelijks schrijven – Dag 1 – Van ziel naar Leven
http://www.facebook.com/groups/journeytolife/
video: 2012: Nothingness – The 7 year process Birthing Self as Life
De Desteni Boodschap – Wat doen we ermee?:
https://ingridschaefer1.wordpress.com/2013/02/13/dag-235-de-desteni-boodschap-wat-doen-we-ermee/
Zelfvergeving als Toegift aan jeZelf:
https://ingridschaefer1.wordpress.com/2013/05/20/dag-299-zelfvergeving-als-toegift-aan-jezelf/

Ik was gisteren na werk in Amsterdam-Zuid voor een cursus. Ik stapte uit de trein en liep de stad in, en dacht wauw, het is hier sexy. Wat is er dan sexy? Wat kan er sexy zijn aan een plek? Waarom gaat mijn hart sneller slaan? Zijn het de mensen die er lopen? Allemaal goed gekleed, voorzien van geld, bellend, op weg naar huis. Is het de ervaring die getriggered werd in mij die ik gekoppeld heb aan Amsterdam-Zuid, waarin ik een aantal jaar geleden een periode contact heb gehad met een jongen/man die ik sexy vond en die mij sexy vond en met wie ik 2x seks heb gehad? Is het de energie die er hangt welke voortkomt uit de welvarendheid van de economie in dit stadsgedeelte, waarin er geen weet lijkt van de ellende die zich verder op de wereld afspeelt?

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een rush over me heen te voelen komen als ik uit de trein stap, het stadsdeel in.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn hart sneller te laten slaan als ik de trein uitstap in Amsterdam-Zuid.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te denken, wauw, het is hier sexy.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te denken, wauw, je zou hier maar wonen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb jaloersheid te ervaren op de mensen die hier schijnbaar zorgeloos en tevreden rondlopen zonder zich druk te maken over wat er verder in de wereld gebeurt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een herinnering in mezelf te activeren van een periode waarin ik gecommuniceerd heb met een jongen/man over seks, zowel fysiek als in woorden, waarin ik met hem altijd een ‘goed gevoel’ had en me enigszins opgewonden, ‘excited’ voelde als ik met hem communiceerde, ook al is het niet iemand wie ik als partner zou willen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het fijn te vinden om me even onder te dompelen in het positieve gevoel welke in me opkomt als ik de energie van geld en welvaart en seks ervaar.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb de energie van geld en welvaart en seks te ervaren en definieren als positief en en hierin als ‘lekker’, terwijl ik er niet veel langer in zou willen en kunnen verkeren dan een avond en/of weekend en dit vroeger ook al niet kon maar nog wel wilde.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het te missen om af en toe een avond weg te glippen en me even onder te dompelen in de zogenaamd positieve, zorgeloze energie van geld, welvaart en seks, zoals ik vroeger nog weleens deed als ik naar Amsterdam glipte.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb naar Amsterdam te glippen om een vriendje te bezoeken en even weg te glippen uit mijn leven die ik als zwaar en verantwoordelijk ervaar, waarin ik het wegglippen als ontspanning beschouw.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het wegglippen en onderdompelen in positieve energie van geld, welvaart en seks als ontspanning te beschouwen en ervaren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een gevoel van melancholie te ervaren bij de herinnering aan mijn laatste uitstapje in Amsterdam met een jongen/man waarmee ik seks heb gehad, waarin ik toen ook al ervoer dat hij geen leven leidt wat ik langer dan een avond of maximaal weekend zou willen en kunnen leiden/lijden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb de energie-shotjes te missen die ik af en toe had om mezelf op te laden waarin ik geloofde dat ik dit nodig had om door te gaan met de reis die ik wandel in verantwoordelijkheid op weg naar zelf-verantwoordelijkheid.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat een energie-shotje me iets brengt waar ik iets aan heb dus iets substantieels, in plaats van in te zien dat ik hierin substantie gebruik om energie te genereren waardoor ik een negatieve ervaring in/als mijn fysiek/mijn fysieke leven creeer, en hiermee in het fysieke leven voor een ieder.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb me als een zombie te ervaren na een avond participerend in energie, waarin het lijkt of ik een kater heb terwijl ik geen druppel alcohol gedronken heb.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb vroeger gewild te hebben dat ik altijd in deze positieve energie kon verkeren, en hierin boos werd op mezelf dat het me nooit lukte, en me verdrietig voelde in een ervaring van steeds opnieuw en altijd net de boot missen, waarin ik heel af en toe een nachtje op het schip kon varen maar hierna altijd direct terug aan wal ging aangezien ik niet ‘thuis hoorde‘ op dit schip.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb geloofd te hebben dat er mensen thuishoren op het schip van positieve energie van welvaart, geld en seks, zonder te zien dat iedereen dit schip nastreeft en hierin het fysieke leven op aarde, waar we werkelijk ‘thuis’ horen en zouden kunnen zijn in ons eigen fysiek, zorgend voor elkaar en de aarde als fysiek, op te branden ten behoeve van het nastreven van een ervaring in/als de geest in positieve energie in zelfinteresse.

Als ik mezelf zie participeren in een positieve rush/ervaring gerelateerd aan geld, welvaart en seks een sexy jongen uit het verleden, dan stop ik, ik adem. Ik onderzoek in mezelf of ik het trigger-punt kan vinden van deze positieve enrgy-rush; het plaatje als gedachte welke de hele stroom activeert. Eventueel schrijf ik de gebeurtenis uit. Ik pas zelfvergevingen toe op de relaties die ik gelegd heb in/als deze ervaring.

Ik realiseer me dat de triggers nog een tijd zullen blijven komen, en dat het mogelijkheden voor mij zijn om deze getriggerde ervaringen te stoppen en in te zien in mezelf, zodat ik mezelf vrij kan maken van de verslaving aan deze energie-ervaring die me weghoudt van het hier aanwezig zijn in het fysiek.

Ik realiseer me, nu ik dit schrijf, dat het weg willen vluchten te maken heeft met de plek waar ik nu woon en hieraan gerelateerd de situatie waarin ik de mogelijkheid krijg om mijn angsten te stoppen welke altijd in mij aanwezig waren/zijn maar welke ik nooit werkelijk onder ogen heb gezien. De fysieke leefomgeving is wat werkelijk hier is, elke dag.

Ik stel mezelf ten doel verder te gaan met het inzien en stoppen van mezelf in/als angst als hoe ik mezelf gemanifesteerd heb in mijn leven tot nu toe; het enige wat ik werkelijk wil en wat tevens het beste is voor mezelf en voor alle leven, is als en dat ik mezelf vrij maak van de belemmering in/als Angst als Geest Bewustzijn Systeem in overleving als Energie. Hierin ondersteun ik mezelf, adem voor adem, dag voor dag, door te schrijven en zelf te vergeven zodat en totdat en waarin ik in staat ben om mezelf te veranderen op deze reis van Ziel naar Leven.